![I sometimes tried to catch her [open] Empty](https://2img.net/i/fa/empty.gif) | | vr jul 31, 2015 11:09 pm | | | … but I never even caught her name Zondag. Zondag waren de beste dagen. Ten eerste was er geen school, maar tegelijkertijd was school ook niet te ver weg in de toekomst zodat je je vrienden ging missen. Ten tweede was het in Amabele precies de juiste mix tussen druk en rustig. Een groot gedeelte van de studenten lag nog in bed de roes van de beruchte zaterdagnacht uit te slapen, maar de terrasjes van de cafeetjes werden alsnog goed bezocht. Ten derde hielp Fay op zondag altijd bij het dierenasiel van Amabele. En wie met een normaal werkend stel hersens werd er nou niet blij van een stel puppy’s en chagrijnige kijkende, veel te dikke, rode katers? Fay was in ieder geval altijd in de hemel op zondag. Zeker, de hokken schoon maken, en nog moeilijker: schoon houden, was niet een van zijn favoriete taken. Maar zijn andere taken waren onder anderen de honden wassen, de vacht van de katten kammen en de pagegaaien leren praten. Okay, dat laatste was misschien geen officiële taak, maar dat weerhield de jongen er niet van om het alsnog te proberen. Daarnaast was het altijd geweldig om Astrals voor te stellen aan hun nieuwe huisdieren. De eerste vonk van liefde tussen dier en Astral was altijd prachtig om te zien en het was fijn dat de dieren een goed huis kregen. Want je kreeg niet zomaar een dier mee. Nee, ze moesten wel een geschikt tehuis krijgen. Een oude poes die veel rust nodig had bij een gezin met drukke kinderen plaatsen, was bijvoorbeeld geen optie. Maar als je wel die perfecte match vond tussen dier en Astral: nou dan kon Fay zijn dag niet meer stuk.
Of vandaag hem die vreugde zou brengen, moest nog gezien worden. Het was nog vroeg op de dag, denk aan een uur of twaalf, en hij was net klaar met de hokken schoon te maken. Met gewassen handen en een sigaret tussen zijn vingers stond de jongeman nu buiten het asiel te roken. Het was een slechte gewoonte die hij over had genomen van Dieb, maar hey: het liet hem aan thuis denken, dus hij vond dat het mocht. Zijn lange blonde, bijna witte, haar was opgestoken in een knot zodat hij er geen last van zou hebben. Echter zaten de plukken langs zijn gezicht nog wel los. Hij droeg een licht turquoise joggingbroek met een simpel, strak, wit T-shirt. Op sommige dagen hield hij van “fancy” kleding, maar op zondag viel de keuze toch op praktische kleding. Overhemden en pantalons pasten toch niet zo goed in een asiel.
De sigaret werd nog steeds tussen zijn vingers gehouden, simpelweg omdat de jongen gefascineerd was door de rook die eruit om hoog kronkelde. Sowieso was het niet perse de smaak die hem aan thuis deed denken, maar de geur. Dus echt roken hoefde hij ze in principe niet, zolang hij de geur maar rook. Een uiterst tevreden glimlach nestelde zich rond zijn mondhoeken. De zon scheen op zijn gezicht. Zo meteen ging hij weer een goed, eenzijdig, gesprek met Lorre hebben en de dag had ongetwijfeld nog vele anderen avonturen voor hem in petto.
Ja, zondag waren de beste dagen. |
|
|
