Rustig liep Cameron door de gangen heen. Hij was nog niet zo heel lang op school, en had nog dingen te ontdekken; hij moest en zou alles weten van dit gebouw.
Stel je voor dat er ergens een geheime weg was naar de meisjesdorm? Of een ondergrondse club, opgericht door leerlingen natuurlijk, waar je gratis drank kon halen en lekker dronken kon worden? Het leek hem wel een goed idee om in iedere kamer te kijken waar hij nog nooit geweest was.
Maar, misschien, was dit wel niet zo'n heel goed idee geweest. De eerste deur die hij opentrok bezorgde hem al een hartaanval.
Het zag er leuk uit en hij zag meerdere jongens, maar de naam deed hem nogal in de verwarring brengen. Rikka High Host Club? Was het iets van speeddaten? Hij had werkelijk geen idee. Het enige wat hij wist was dat dit niet zomaar een club was.
Zijn eerste gedachte was om weg te gaan en dit aan niemand te vertellen, als in, nooit. Maar hij was al gezien door meerdere dudes, dus wist niet wat hij moest doen. Was het een gay-club? Hij liep naar een jongen toe en tikte hem aan. "Wat ís dit hier?"

Originele titel, durhur

Dit hele gebeuren was opeens heel snel gegaan. Ene Ludwig had het geweldige idee gehad de twee grootste passies van puberjongens bij elkaar te brengen: Meiden en geld. Ok, misschien zelfs 3, want er stonden zelfs enkele gebakjes en pietluttige taartjes. Klein en geen pizza, maar toch wel fijn, want voedsel. Hij had al een paar keer een poging gedaan wat te snacken, maar de andere Hosts, zoals ze zichzelf zo fancy noemden, hadden keer op keer zijn hand weggeslagen. Afblijven, dat was voor de clientèle. Maar toch moest en zou Allen dat ene cakeje voorproeven, sneaky nam hij een hapje. Omnomnom, dit was echt goddelijk. En net op dat moment werd er op zijn schouder getikt.

Verschrikt draaide Allen zich om, kruimels chocoladegebak boven zijn lip. Even was hij bang dat de 'baas' oftewel initiatiefnemer Ludwig hem betrapt had. Maar gelukkig was het een andere dude.Vervreemd keek Allen het kleine opdondertje aan, wat deed die gast hier? Moest die niet bij het maid café zijn? Of een poging doen Aislin te bevoelen? Anyway. Met een vlugge beweging at hij de tweede helft van zijn eten op en veegde zijn gezicht schoon. Hap, kauw, slik. Even een tongbeweging over zijn tanden om te voorkomen dat hij een ranzige chocoladegrijns zou hebben. Ok. Tijd om te praten. Allen besloot om deze jongen maar gewoon te benaderen zoals ze geoefend hadden. Prinsessen hé. ''Oh, nou, dit is de enige echte Host Club van Rikka High, dat staat er toch?'' Charmant gebaarde Allen naar het bord waarop de naam van de club geschreven stond. Goed begin. ''Welkom hier, wij bieden iedere voorbijganger heerlijk eten en drinken en bovenal gezelligheid en gezelschap. Mijn naam is Allen. Heb je geld bij je?'' Het was nog een beetje onwennig en zijn verkooppraatje was nog niet bepaald smooth. Tja, het feit dat dit geen leuk meisje was maakte het ook wel lastiger. Maar de Host Club was nog in de opstartende fase en elke klant was er een. Dus lachte Allen maar vriendelijk en probeerde er het beste van te maken.

Oké. Hij had een jongen aangetikt die hem uitleg gaf. Dat was een begin, right?
'Een host club, waar wij ons inzetten om een stel hongerige meiden te bedienen. Of jongens natuurlijk, afhankelijk van of je homo bent of niet.' Er kwam een klein beetje rood op zijn wangen. Oh, het was zo'n soort club. 'Volgens mij ben je de weg kwijt. Kijk, daar is de deur. Kom maar terug als je een afspraak hebt met één van de hosts.' Uh, lekker gastvrij.

Er kwam een andere jongen op hem afgelopen, met rood haar, die hem een wat vriendelijkere maar awkward uitleg gaf. ''Dit is de enige echte Host Club van Rikka High, dat staat er toch?'' Langzaam knikte Cam. ''Welkom hier, wij bieden iedere voorbijganger heerlijk eten en drinken en bovenal gezelligheid en gezelschap. Mijn naam is Allen. Heb je geld bij je?'' Meteen schoten de wenkbrauwen van Cameron omhoog. Lekker subtiel. Hij rommelde in zijn zak en vond een briefje van vijf. Maar eh, hij wilde hier helemaal niet verwend worden. "Ja ik heb geld, maar wat moet ik met 'gezelligheid en gezelschap'?" Vroeg hij, niet echt op zijn gemak, en keek een soort van nerveus naar de deur.
Hij moest hier weg.

+ Whoop ik doe even alsof Ruuz eerder was, anders klopt het niet meer ;c

Het was nogal duidelijk dat deze jongen het deed voor het geld.
Misschien nog een klein beetje voor de meisjes, maar voornamelijk voor het geld. Niet dat Cam het erg vond, je moest ergens werken; of het nou in een kledingwinkel of een meidenbar was. 'Probeer het gewoon eens uit, kan geen kwaad toch? Lekker nieuwe ervaringen opdoen, hoe erg kan het zijn?'' Net een peptalk voordat je gaat bungeejumpen terwijl je hoogtevrees hebt. Ergens had de redhead wel een punt, natuurlijk. Het vijfje was toch niet eens van hem maar was 'per ongeluk' in zijn zak beland in plaats van die van iemand anders.

Toch vond Cam het ietwat irritant dat de ander lichamelijk contact maakte. Rood was niet zijn type. Hij haalde dus ook met een simpele schouderbeweging de arm van de ander van hem af. Deze maakte daar gebruik van door het briefje van vijf uit zijn handen te grissen. Ach wat, Cam liet hem maar lekker. ''Dankuuu,'' klonk het grappend, en de kleine zwartharige jongen keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. ''Wil je soms wat drinken?'' Meteen schoten zijn ogen naar de ander en een kleine grijns ontstond op zijn gezicht. "Koffie, helemaal zwart, of verkoop je hier ook drank?"

Zooo. Ludwig had hen wel gewaarschuwd dat er ook jongens op af zouden kunnen komen, maar Allen had niet echt voorzien dat hij die zou gaan bedienen. Hij was niet geïnteresseerd in de buikspieren van mannen, hij wilde de zachte rondingen van dames zien. Maar deze verdwaalde Astral die in de Host Club terecht was gekomen was hier helemaal niet voor mannelijke aandacht gekomen, dus dan kon het ook geen kwaad om hem wat geld afhandig te maken voor wat te vreten en een kopje koffie of thee. Nee, zolang de ander maar niet gek naar hem zou lopen kijken of aan hem wou zitten vond Allen het prima.

Als een volleerde ober nam hij eerst het geld, voordat hij om een bestelling vroeg. "Koffie, helemaal zwart, of verkoop je hier ook drank?" Hmm. Dat kon wel geregeld worden. ''Wat dacht je van allebei tegelijk? Ben zo terug!'' En daar ging hij naar het kleine keuken gedeelte om de drankjes te maken. Het was officieel dan wel geen item op hun menukaart - die trouwens op walgelijk bloemetjes perkament gedrukt was - maar alcohol was natuurlijk een hoognodig ingrediënt voor koffie met likeur. Voor zijn beste prinsje maakte Allen koffie met een scheutje Baileys. In een tuttig kopje, op een tuttig schoteltje. Voor zichzelf nam Allen een glas sinas mee, hij was al wakker genoeg, extra caffeïne zou hem geen goed doen. En daarbij hield hij niet eens zo veel van koffie en thee was saai, dan moest je eerst uren blazen en roeren voordat de temperatuur drinkbaar was. ''Kijk es aan, jongen,'' sprak hij met een plagerig gezicht, terwijl hij de koffie naar de zwartharige toeschoof. Allen nam schuin plaats op zijn stoel en dronk wat van zijn frisdrank. ''Wat is je naam eigenlijk, prinsesje?''