Het was al weer een heerlijke ochtend. Gisteren had hij nog snel zijn instrument bij zijn ouders afgegeven voor controlen. Iets dat Raven elke maand speciaal door zijn vader liet doen. Hij was de beste op dat gebied en verder mocht eigenlijk niemand aan zijn Viool komen. Nou ja buiten Hacky dan, maar dat was een kat en die lag vaak alleen in het koffertje van de Viool. Raven stapte uit bed en zag de jonge Main coon kater aan het voeteneind van zijn bed op de Campus liggen van Rikka High. Een speelse glimlach gleed over zijn gezicht en kon het dan ook niet laten het diertje even te aaien. Hacky keek zijn baasje even met een lui oog aan en sliep daarna weer verder. Raven grinnikte zachtjes en liep naar de badkamer waar hij een korte doush nam voor hij zich afdroogde en aankleden. Nu was Hacky toch wakker en keek zijn baasje vragend aan. Raven zei niets poetste zijn bril schoon en wilde net weg lopen toen de jonge kat op zijn schouder sprong. Dat deed hij wel vaker en Raven vond het leuk om zijn kleine vriend overal mee naar toe te nemen. Hacky liep nooit ver bij Raven vandaan en was bijna altijd wel in zijn buurt te vinden. Behalve tijdens de lessen dan lag Hacky op de vensterbank buiten het lokaal te soessen tot de deur weer open ging en Raven weer naar buiten kwam. Met snelle passen liep Raven naar beneden en passeerde een paar meiden die zijn viool kunsten bewonderde. Een beetje teleur gesteld omdat ze het koffertje niet zagen keken ze Raven na. Ze hadden een vrije dag en dus kon Raven met een rustige toch snelle pas richting Amabele toe lopen, want daar hadden zijn ouders een muziek winkel genaamt de Blije noot. Raven vond het wat oud bollig, maar zijn ouders vonden het gewoon een leuke naam en de meeste Astrals werden blij van de vrolijke noten die de instumenten konden maken. Een beetje eens met die stelling was Raven wel, maar zelf zag hij zich liever als muziekant dan instrumenten verkoper. Maar goed dat zijn ouders hem daarin steunde en niet perse wilde dat hij de winkel over zou nemen. Het was niet al te druk in Amabele, maar het was nog vroeg. De Blije noot was al open en nog voor Raven naar binnen liep hoorde hij het geklaag van een koper binnen. 'Nee Sam je kunt veel beter een gitaar nemen.' hoorde Raven een man zeggen. Kennelijk de vader van de jongen of meisje. Maar wat er daarna werd gezegd was hem een zorg en stapte achter de balie langs naar achteren. Zijn vader was al druk bezig een piano te stemmen. 'He Pap, is mijn viool al klaar?' vroeg Raven en zag een bezweet en vervroemfraait hoofd op in zijn richting kijken. 'Ja ik heb haar op de werkbank liggen. Ze was nog in beste staat ik heb alleen de snaren vervangen.' zei zijn vader en Raven knikte. Ja hij zorgde goed voor zijn viool. Na een korte inspectie zag Raven ook dat de strijkstok nagekeken en wat vervangen moest worden vervangen was. Het was maar goed dat Raven er niet voor hoefte te betalen, anders was een instrument onderhuiden beste duur. 'Bedankt pap, ik ga maar weer. Doe je Mam nog de groeten ze in druk met een klant en ik wil haar nu niet storen.' zei Raven en deed de riem van het koffertje over zijn schouder. Zijn vader knikte en ging weer veder met zijn werk. Raven glimlachte en verliet de winkel weer. Dit keer was Hacky niet van zijn schouder afgesprongen en dus heerlijk blijven zitten. Het diertje was altijd zo nieuwschierig, maar dat lag van in de kat zijn aard van nature? Raven besloot om naar het park toe te gaan om daar zijn viool te bespelen. Tot voor zover hij wist waren er weinig jonge mannen die de viool bespeelde, maar er waren nog genoeg muzikanten in de dop die in het park speelde. Raven liep naar zijn favoriete plekje op een rots aan het meer, omringt door treurwilgen en prachtige bloemen. Daar haalde Raven zijn viool uit het koffertje en tokkelde hij eerst wat om de tonen te beluisteren en stelde ze wat bij naar zijn zin. Daarna legde hij de viool op zijn schouder en legde zijn kin op zijn plek om de eerste noten te bespelen. Wat een heerlijk geluid was dat toch. Je kon er zowel klassiek mee bespelen als wat vlottere liederen. Raven speelde zo een paar nummers tot hij bemerkte dat iemand om zijn aandacht vroeg. Hij stopte met spelen en keek de persoon rustig en vriendelijk aan.

(Open)

Het was een van de zoals ze hetzelf noemde Cooler gekleden jongens. Raven had nooit zo naar die stoere kledingstijl gekeken. Je trok gewoon aan wat lekker zat een een beetje modieus was meer niet. Voor hem hoefte het niet perse van leer te zijn of zo. Raven voelde Hacky die op zijn schoot was gaan liggen zachtjes brommen. De jonge main coon had wel vaker personen ontdekt die anders dachten over sommige instrumenten. Maar zelf vond hij de viool mooier. Gitaar spelen kon hij wel, maar minder goed dan met zijn viool. Zachtjes duwde Raven Hacky van zijn schoot en stond op om later naar de andere jongen toe te lopen, maar die gast zat toch ook op Rikka High? Toen Raven hoorde wat hij zei moest Raven even lachen. 'Nee, maar er is verschil tussen genieten van het instrument te bespelen of het krampachtig doen en een petje of een bakje waar men wat in kan gooien.' zei hij wel vriendelijk, maar ook half lachend. Raven hoefde zelf nog geen geld te verdienen en anders deed hij het liefste in een van de cafe's of clubs waar je kon optreden voor een klein bedrag. 'Maar jij lijkt me niet iemand die zich snel met een viool bezig houd, nee jij bent eerder een type voor een gitaat of drumstel.' Goed, goed dit was puur giswerk, maar Raven had net als zijn moeder een kijk op wat sommige Astrals het type voor bepaalde instrumenten waren.