Met een ontbloot bovenlijf keek hij naar zichzelf in de spiegel. Hij had zichtbare spieren, al werden ze ontsierd door de vele littekens die hij droeg. Maar goed, dan moest hij zijn hobby ook maar veranderen. Zijn blik gleed langs de voorbereidingspullen en hij kon een zucht niet onderdrukken. Wat deden sommige wel niet aan voor zo’n gevecht? Het enige wat hij deed was een stuk tape rond zijn handen binden zodat hij harder kon slaan. Hati was een simpele jongen op dat punt. Het duurde daarbij ook niet lang voor hij zijn handen dun had ingepakt en technisch gezien klaar was om te vechten. Maar het was zijn beurt nog niet, eerst moesten twee newbies hun eerste klappen uitdelen. Aangezien dit altijd wel humoristisch was om te zien liep hij langs enkele trappen naar beneden en leunde op de balestrade. Met een vloeiend gebaar stak hij een sigaret aan en nam een trek. Twee jongens, beiden rond de zestien liepen twijfelend de pit in. Hati grijnsde lichtelijk sadistisch terwijl er een glans over zijn ogen trok. Dit werd wat.

Hoe Hati uberhoud bij zo’n club terecht was gekomen? Dat was niet moeilijk. Toen hij aankwam op de school had hij al meer vechtlust dan de meeste en al een mooi lichaam dankzij zijn vroege fysieke werk. Op een dag, toen hij over de straten heen liep naar een bar toe werd hij uitgenodigd voor een testronde. Nu sloeg de roodharige nooit een kans als deze af en hij won, met gemak, zijn newbie gevecht. Het nadeel van de Pit was dat als je er eenmaal in zit je niet meer weg kan. Het was als roken, je mag dan willen stoppen, het roept je altijd terug. En nu maakte Hati er een leven van. Er werd op hem geboden en soms werd hij de greppel in geslagen. Dat was al vaker voorgekomen, maar zijn bloedlust verging nooit. Hij trainde met andere vechters en werd zo sterker. Nu was het weer zijn avond. Ze hadden een goede vechter voor hem apart gehouden, al lagen zijn verwachtingen niet zo hoog. Al vaker had hij tegen een halve kip moeten vechten, want ja, de smaak van het publiek was soms vreemd.

Een enkele bel rinkelde en de twee jongens klommen het lege zwembad uit. Enkele bekende en vreemde sloegen hem grijnzend op de schouder terwijl hij zijn sigaret uitduwde. Jaja, hij wist dat het zijn beurt was. Koeltjes liep hij naar beneden terwijl om hem heen gemompeld werd. Blikken namen hem op, keurde hem en gaven hem een prijs. Maar Hati reageerde er niet op, sommige voelde aan zijn spieren en ook hier gaf hij geen reactie. Hij had geleerd dat hij zich beter koest kon houden tot in de ring, waar ze liever gevechten zagen dan in het publiek. Eenmaal bij het bad nam hij het trapje naar beneden om vanaf het midden erin te springen. Zijn koude ogen namen het bad in zich op, waar vers bloed lag van de vorige gevechten. Wie werd zijn tegenstander? Of werd het wéér afgeblazen door de politie? Misschien kwam er zelfs iemand binnen die de verkeerde afslag had genomen, dat zou ook niet de eerste keer zijn. Met een wrede lach op zijn gelaat, helemaal op zijn plaats tussen deze Astrals wachtte hij.

{ Open, weer niet bang, je hoeft niet persé met Hati te vechten :’3 Je kan ook per ongelijk in het bad uitkomen, erin geduwd worden of gewoon even kijken (a) Maak er een leuk topic van xD