Met een blikje energy in zijn hand liep de korte jongen naar die ene kamer van school waar je kon chillen. Hij was vergeten hoe het heette, het enige wat hij wist was dat hij moe was en géén zin in school had. Zijn les was uitgevallen, thank God.
Hij nam een slok van zijn energy, en liep casual door de gangen heen en van de trappen af. Een aantal docenten wezen hem erop dat hij geen energy mocht drinken in de gangen, maar als antwoord nam hij gewoon nog een slok en trok hij zijn wenkbrauwen of - de docenten liepen dan wel weg.
Eigenlijk had hij zin in een sigaretje, maar je mocht niet roken in het gebouw (wat eigenlijk best logisch was, maar Cam vond natuurlijk van niet).
Met een koele blik in zijn ogen staarde hij naar het kind wat er al was. Zijn blik was ietsje vragend toen hij haar opnam. Ze leek zo klein, maar had het gezicht van een ouder iemand van ongeveer zijn leeftijd. Hij haalde zijn schouders op en ging naast haar zitten, op één of andere zitzak.
"Hey," zei hij, zijn zachte stem wat schor van het roken én zijn 'drinken' - wat natuurlijk totaal niet voor de dorst hielp.

Haar reactie was te mooi voor woorden, al was het helemaal niet zijn bedoeling om haar te laten schrikken. Het kind schrok zich dus echt te pletter, waardoor Cameron automatisch moest glimlachen. De pen die het meisje vasthield viel hard op haar hoofd en ook haar boekje viel.
Het meisje ging rechtop zitten, en begroette hem terug met een simpele 'Hoi.' Hij knikte naar haar en haalde zijn hand door zijn zwarte haar. Hij kende haar ergens van, maar hij wist niet precies van wat. 'OOOOOHH,' zei het meisje. Oh, zij kende hem dus ook. Ze zouden toch niks gedaan hebben..? 'Jij ging dansen met Aislin!' Schaamrood kwam op zijn wangen en hij kneep zijn lippen samen in een niet-geamuseerde grimas. Hij was zo stóm geweest die avond.
'Wat was je naam ook alweer? Ik ben Wren,' stelde de ander zich voor, en Cam haalde zijn schouders op waarna hij zijn naam mompelde. "Cameron," zei hij voorzichtig en hij rommelde met zijn aansteker die hij uit zijn zak gehaald had. 'Jij bent een van de weinige Astrals die tijdens de lessen iets anders durft te gaan doen,' de korte jongen knikte, en zijn haar deinsde mee met deze beweging. Mja, wat zou hij anders moeten gaan doen? Even yolo naar de bibliotheek?
'Zeg eens. Hoe creatief ben je?' Het klonk enthousiast, en met een vragende blik in zijn groene ogen volgde hij haar blik, die op een lege pagina gericht was. "Nou.. Hangt er vanaf." Antwoordde hij, met een schuin oog op haar gericht. "Ik denk niet dat je het over knippen en plakken hebt?" Als ze het wél daarover zou hebben, wist hij niet al te goed wat hij daarmee moest. Dan zou de badass uitdrukking die hij van haar kreeg dus totaal niet kloppen.

Zijn opmerking viel blijkbaar in de smaak, en hij grijnsde wat schaapachtig. 'PFFFFT,' riep het meisje, en ze gaf hem een klap op zijn schouder, waardoor hij haar met een opgetrokken wenkbrauw aankeek. Handjes thuis. 'Jij bent zeker de leukste thuis!' Zei ze vervolgens, en hij schudde grinnikend van nee. 'Nee, gek, ik probeer wat dingetjes te bedenken om het leven in de school wat op te vrolijken,' de vragende uitdrukking was weer terug op zijn gezicht. Ze had het zeker weten niet over de muren te herverven of leukere stoeltjes neer te zetten.

'Je weet wel, misschien iets leuks zoals bruggers bang maken of een lokaal onder de verf smeren of een emmer water over iemands hoofd kieperen.' Hm, toch iets met een lokaal verven. Maar dit was toch wel een onverwachte wending. Dus deze Wren was een grappenmaker, hé? Nou, hij niet, maar hij moest toegeven dat haar lach toch echt wel aanstekelijk werkte. 'Maar ik heb de laatste tijd het idee dat ik alles al gedaan heb,' Zei ze, en Cameron trok zijn neus op. Je kon nóóit alles gehad hebben, er was altijd wel iets nieuws (zo ook bij problemen, er spreekt hier een echte kenner). 'Dus, als jij nog briljante ideeën hebt voor een brainstorm!' Hij pakte de twee dingen vast, maar het leek er niet op alsof hij ging schrijven. 'Ik heb echt even hulp nodig!'

Er verscheen een denkrimpel in zijn voorhoofd toen hij iets cools probeerde te verzinnen. Een fikkie stoken was afgezaagd, en een stinkbom was vast en zeker al gedaan. Uit het niets schoot er een idee in zijn hoofd, en geweldig, prachtig idee.
Hij pakte de pen stevig vast en klikte hem open, waarbij hij de pen naar het papier bracht met een grijns op zijn gezicht. "Oké," begon hij, en drukte met de punt om te schrijven.
Oh ja, dit idee kon natuurlijk alleen met het element water. "Jij hebt toch wel het element water, right? Met je blauwe haar," zei hij, waarna hij zuchtte. Wat als ze dat element nou niet had? Dag mooie plan.

+ Whoops ik wist zelf niks :')