GENERAL

[ NAME ] Bonnie-Mae Grace
[ GENDER ] Vrouw
[ AGE ] 29
[ ELEMENT ] Vuur
[ ENERGY ] Negatief
[ BIRTH PLACE ] Aster, een relatief rustige kuststrook te Nimriande

APPEARANCE

[ HAIR ] Rood, golvend tot stijl. Vaak in een staart/vlecht.
[ EYES ] Blauwgrijs
[ LENGTH ] 1 m 78
[ BUILD ] Ietwat gedrongen. Lang, maar door haar vormen niet slungelig.
[ CLOTHES ] Bonnie is in veel opzichten progressief en modern in haar denken, maar houdt qua kledij de tradities van haar volk aan. Haar kleurenpalet is gebroken wit, rood, geel, bruin en lichtblauw. De vormen van de kledij die ze draagt zijn het bewijs dat ze is opgegroeid in een warm klimaat: tunieken met kralen, wijde mouwen, luchtige broeken en sandalen.
[ SPECIAL ] Bonnie heeft, zwak uitgedrukt, zwakke benen en enkels. Ze is in staat om te lopen, korte stukken zonder krukken en lange stukken met, maar is na grote inspanning bijna gedwongen om gebruik te maken van een rolstoel.

PERSONALITY

Talent is bullshit.
Dat is waar Bonnie-Mae op bouwt. In de cultuur waarin ze is opgegroeid bereik je alles met hard werken, en niets omdat je er toevallig mee geboren bent. Niemand is ooit ergens gekomen door er gewoon goed in te zijn, alles moet geoefend worden. Dat is dus wat Bonnie doet, en iets wat ze probeert over te brengen op andere Astrals; zolang je het maar probeert, komt er uiteindelijk wel iets uit. Niet dat er een garantie is dat je met hard werk altijd bij je doel komt, maar je komt wel dicht in de buurt.
Een harde werker dus, en iemand die ervan geniet om andere Astrals ook aan het werk te zetten. Ze is gemakkelijk om mee te praten, ietwat koppig soms, en trots ook. Bonnie is trots op wie ze is, op haar afkomst, op wat ze bereikt heeft. Ze steekt het niet onder stoelen of banken, maar loopt er ook niet mee te zwaaien. De vrouw is trots op een ingetogen, ietwat nobele manier.

De vrouw is gesteld op haar zelfstandigheid en heeft er een hekel aan om op anderen te moeten steunen, want dit betekent dat ze afhankelijk is van haar medemens. Je zou het kunnen zien als een minderwaardigheidscomplex: ze heeft het gevoel dat Astrals haar niet als hun gelijke zien. Dit is de reden dat de vrouw weinig tot geen hulp accepteert.
Ze is echter wel realistisch genoeg om zich te realiseren dat niet alles kan. Dit is zowel op zichzelf als op anderen van toepassing. In Bonnie’s ogen zijn er twee opties bij een probleem: je kan het oplossen en dus doe je dat, of je kan het niet oplossen en je laat het gaan. Het is een vrij nuchtere kijk op het leven en die valt in een vrouw als haar wel te waarderen. Ze waardeert de kwaliteit ook in anderen – dromers en Astrals met onrealistische verwachtingen worden toch maar teleurgesteld.

Nu betekenen haar onafhankelijkheid en haar nuchterheid niet dat ze een kille lerares is die niets wil dan stille kinderen die hun werk doen. Het tegendeel is waar: als ze voor de klas staat (of zit) is ze een ontzettend gevoelige lerares met een eindeloze hoeveelheid geduld voor leerlingen die het nog niet helemaal begrijpen. Dit komt deels doordat ze van nature geduldig is, deels omdat Bonnie een van de weinige Astrals is die een duidelijke grens heeft tussen kindertijd en volwassenheid. Voor haar ongeluk was ze een kind, daarna was ze een volwassene. Ze kan dus een onderscheid maken tussen de manier waarop ze als volwassene haar beslissingen maakt, denkt, dingen doet, etcetera en de manier waarop tieners dat doen – dan verplaatst ze zich gewoon in de persoon die ze was voor haar ongeluk.

[ LIKES ] Technologie – Een goed gesprek – Geïnteresseerde Astrals – Behulpzaamheid – Zelfstandigheid – Iets om handen hebben – Harde werkers – Astrals die hun mannetje kunnen staan – Poëzie – Andere culturen - Tradities
[ DISLIKES ] Op haar neerkijken (zowel letterlijk als figuurlijk) – Té behulpzame Astrals – Zeikverhalen – Huilebalken – Medelijden – Klassieke muziek – Sneeuwstormen

GESCHIEDENIS

WIP.