Opgerold in haar deken lag ze daar: Moyra was een rusteloze burrito. Ze was moe, maar haar gedachten vlogen in het rond, racend als een hogesnelheidslijntrein. En hoewel haar ogen traanden en haar smeekten om rust wilde het meisje helemaal niet slapen. Dus lag ze daar als een Mexicaanse snack, haar ogen stijf gesloten, te fantaseren. Niet op de vieze manier, zoals jongens dat veelal deden. Nee, gewoon. Herinneringen popten omhoog als bubbels, die ene ruzie, daarvoor bedacht ze nu een veel betere comeback. En die keer in groep zes, toen ze een hele grote blunder had gemaakt, mocht ze ook nog een keer herbeleven. Gelukkig was er ook een goede kant, de fantasieën over puppies en opgesloten zitten in een snoepwinkel... Langzaam gleed Moyra weg in een staat tussen dromen en werkelijkheid in. Ze had nog een soort mentale controle over wat er gebeurde, maar werd geleid door haar onderbewuste.

Voor haar neus verscheen een deur
Realistisch als haar droomwereld blijkbaar was liep ze er vol tegenaan. Auw.. Nee, wacht. Ze voelde helemaal geen pijn. Nieuwsgierig reikte ze naar voren en trok de hendel naar zich toe.
Het ging langzaam, krakerig. Alsof iemand haar expres buiten wilde houden. Maar uiteindelijk wist ze de kier zo groot te krijgen dat ze zich er doorheen kon wurmen. Bijna bleef haar voet haken achter de deur, maar ze was binnen. Of was dit buiten? Waar was ze? "Hallo?" riep ze verbaasd. Ze hoorde haar eigen woorden echoën. "Is daar iemand?" En belangrijker nog: waar is daar? Want dit was een plek die ze echt nog nooit had gezien.

OOC: Moyra komt per ongeluk in iemand anders droom terecht, thunthunthuuun. Open~