Algemene info

Naam: Rezso Laevantein [Resh-show; La-e-van-tijn]
Geboortedatum: 29 september
Leeftijd: 17
Lengte: 192cm
Gewicht: 81 kg
Bloedtype: AB+
Haarkleur: Zilver-grijs
Oogkleur: rechts paars-ish, links zilver
Lichaamsbouw: Lichtelijk gespierd
Kledingstijl: Simpel/donker met een beetje pit
Muziek: Rock
Instrument: Basgitaar & Cello
Persoonlijkheid: Stil, rustig, sociaal, houd van schattige/kleine dingen, doet graag dingen zelf. Als hij muziek aan het spelen is lijkt hij een compleet ander Astral.
Familie: Vader, moeder, Kamilla, Natália en Szilárd

Uiterlijk

http://fc07.deviantart.net/fs71/f/2013/202/5/2/kurosaki_ranmaru_render_01_by_luxio56lavi-d6efuw2.png

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTaQEhv5_CEVZVLWcho9673UsmXhYAAMeVZ19MDpRGGo1EYRoIq

http://vignette1.wikia.nocookie.net/utanoprincesama/images/5/5a/AllStarCG_RA01.png/revision/latest?cb=20150105143410


Geschiedenis

0-2
Rezso was geboren op een doodnormale dag aan het einde van september. Het was niet warm, niet koud, de zon scheen niet en het regende ook niet. Een super saaie normale dag in Nidon zoals het vaak was. Het landhuis was misschien groot maar met de nieuwe baby lang niet stil. Het hele huishouden was dolblij en er moest van alles geregeld worden. Een erfgenaam voor het welvarende familiebedrijf was namelijk niet niets. Maar de bediendes en werkers waren de enige die geluid maakte. Er kwam amper geluid uit de babykamer. Als baby was Rezso al heel stil, hij huilde alleen wanneer het nodig was. Zijn ouders waren daar erg bezorgd over maar dokters hadden geen verklaring voor zijn stilte, er was lichamelijk niets wat het veroorzaken kon. Zelfs toen hij leerde spreken, kwamen er maar enkele woorden uit hem. Maar hij groeide zoals elk kind en was heel gezond. Maar als snel kwam er wel een klein probleem. Hij had heterochromatische ogen en had dus twee verschillende kleuren ogen. Dit zou geen probleem moeten zijn maar in zijn rechter oog was er wat mis met zijn zenuwen wat hem blind maakten aan die kant.

3-5
Leven ging gewoon door zoals altijd, niet veel bijzonders. Zijn ouders waren nog steeds bezorgd over zijn spraak maar al snel bleek dat hij heel veel hield van sociale activiteiten. Hij had alleen wat moeite om vrienden te maken zonder spraak. Zodra hij vier jaar oud was kwam er een zusje bij. Zijn ouders hadden het heel druk met de nieuwe baby en het onderhouden van het familiebedrijf. Vaak namen de bedienden het opvoeden over terwijl zijn ouders zich waanden over zijn nieuwe zusje, Kamilla. In september van dat jaar ging hij voor het eerst naar school. Al in het eerste jaar zagen de docenten dat hij zeer intelligent was.
Zijn ouders waren opgelucht dat hun zoon toch de capaciteiten had om het familiebedrijf over te nemen. Ze stuurden hem ook zo snel mogelijk naar een school voor hoogbegaafde kinderen. Ook gaven ze Rezso een cello en lessen om zijn muzikale talenten te ontwikkelen.

5-7
School ging zo z’n gangetje. Rezso groeide veel, maar niet bijzonder veel. Hij haalde hoge cijfers en was erg geliefd door docenten, maar nog steeds had hij geen echte vrienden gemaakt door zijn gebrekkige spraak. Zo gingen de jaren snel en zonder veel moeite voorbij. Zijn zusje groeide en ze hadden samen een hele goede band. Rezso vond het heel leuk om samen met zijn kleine zusje te zijn. Zo was zij het kleine prinsesje en hij de stoere prins. Het bijzondere aan Kamilla was dat zij Rezso kon lezen als een open boek. Beter dan hun ouders kon wist zij precies wat hij dacht. En zo ging het vreedzame leven verder. Tegen de tijd dat hij 7 jaar was en Kamilla 3, kwam er nog een zusje bij. Natália, een gezonde kleine meid. Rezso was super blij, al was het aan hem niet zo goed te zien.

7-13
School ging voor hem goed zoals gebruikelijk, nu zijn zusje ook naar school ging kon hij haar alles leren wat ze niet begreep. En sinds zij niet hoogbegaafd was, kwam het vaak voor dat ze samen studeerde. Hun ouders waren super trots op hun toegewijde kinderen. Dagen, weken, maanden gingen voorbij. Rezso ontwikkelde een liefde voor rockmuziek waar zijn ouders het helemaal niet mee eens waren. Hij ging niet tegen zijn ouders in en bleef klassieke muziek spelen op zijn cello, al had hij wel rockmuziek op zijn mp3-speler. Rezso begon steeds stiller en stiller te worden, tot op het punt dat hij een hele dag muziek zat te luisteren zonder ook maar iets te zeggen. Zelfs bij het eten kwam er geen woord uit hem. Kamilla ging daarom ook minder met haar grote broer spelen en meer meisjes dingen met Natália. Tegen de tijd dat hij 11 jaar was, werd Szilárd geboren. Een paar jaar verstreek en toen kwam Rezso in de pubertijd.

14-heden
Pubertijd. De meest rebelse periode vol hormoonveranderingen. Rezso werd met de dag rebelser en kreeg een immense groeispurt. Hij was rebels, zeker, maar niet op de meest gebruikelijke manier. Hij ging nog naar school met perfecte scores en bleef zover mogelijk netjes tegen zijn ouders. Desondanks dat zijn ouders welvarend waren en hij alles kon krijgen wat hij wou ging hij toch aan het werk. Hij wou zelf zijn eigen geld verdienen om een basgitaar te kopen waar zijn ouders zo vol op tegen waren. Na maanden hard werk na school en lange nachten om het schoolwerk af te krijgen had hij genoeg geld bij elkaar om een basgitaar met versterkers te kopen. En dat deed hij ook, een simpele zwarte bas was zijn keus. Hij haalde daarbij ook een hoes en een standaard. Toen hij die dag thuis kwam was gelukkig niemand thuis behalve de bediening. Zijn ouders waren op zakenreis voor het weekend en de kleine waren allemaal aan het spelen op hun individuele kamers. Zijn kamer was ver verwijderd van die van zijn ouders en zusjes voor zijn puberale privacy dus kan hij gerust spelen. In de eerste paar maanden was het erg moeilijk om erop te leren spelen, maar gelukkig deed het geen pijn aan zijn vingers omdat hij al jaren cello speelden. Op een gegeven moment hadden zijn zusjes ontdekt dat hij een bas had en beplakte deze met schattige stickertjes. Die hij gewoon liet zitten omdat ze schattig waren en hem liet denken aan zijn zusjes. Het was ook in deze weken dat op school de meiden helemaal fan werden omdat hij zo stil en mysterieus was. Dag na dag kreeg hij briefjes in zijn kluisje en werd hij op date gevraagd. Elke keer gingen de dames teleurgesteld verder. Rezso voelde niets voor de dames. Hij snapte niet waarom en hij bleef er dagen lang over nadenken. En toen hij eindelijk de oorzaak te weten kwam, raakte de realisatie hem als een trein. Al die vrouwen en geen een die hem wat interesseerde? Dat had maar een enkele verklaring voor hem. Hij viel niet voor dames. Nee, zeker niet. Hij viel op het mannelijk geslacht. Geen wonder dat hij graag met zijn zusjes speelde in zijn jeugd en dat de glitterende, schattige stickers op zijn bas nog op zijn bas zaten. Rezso was opgelucht dat hij een verklaring had gevonden, maar zijn seksualiteit ging niet makkelijk worden met zijn ouders. Hij hield het voor hemzelf en ging gewoon verder met zijn leven. Niemand zou er achter komen dat hij gay was omdat hij nog steeds niet veel sprak. Hij zou nu zoals elke dag naar school gaan en na school naar de host club, waarvoor hij werd gevraagd om een of andere reden. Niet dat hij er ooit een probleem mee zou hebben. Rezso de host die amper spreekt. Wat een trekpleister zou dat worden.