What doesn't kill you
Makes you wish you were dead

Zeg, wat is leven eigenlijk? Vroeg de roodharige tiener voor de zoveelste keer aan zichzelf. Hij keek voor zich uit, nee, staarde. Er was niets te zien behalve het door het maanlicht verlichte meer. Het was de perfecte lenteavond. Perfect voor een koppel om romantisch aan de rand van het meertje te liggen, tegen elkaar gekropen op een dekentje om de schaarse warmte te behouden. Een beetje jammer dat zijn special someone niets voor hem voelde.. Anders hadden ze nu hier samen gelegen. Een traan rolde over zijn wangen, maar knipperen deed hij niet. Dat het ooit zoveel pijn zou doen.. Zijn arme hartje, wat voor heen van steen gemaakt was. Zijn special someone had het verwarmt, had het steen langzaam doen verbrijzelen. Het was ook niet mogelijk om geen gevoelens te ontwikkelen voor zo'n persoon. Taeyang wist dat hij geen kans maakte, geen enkel klein kansje. Het was pijnlijk, maar waar. En toch, na zijn gevoelens lang opgesloten te houden in een donker hoekje van zijn brein, liet hij ze los. Het was te proberen, dacht hij. Misschien zou het opluchten. Natuurlijk werd hij afgewezen, wat anders. Hij was niets, niemand. En toch had hij een klein beetje hoop, voor dat die aan stukjes werd geslagen met het duidelijke antwoord dat de persoon niets voor hem voelde. Godverdomme.
De tranen waren weer aan het vloeien, misschien zelfs meer dan normaal. De pijn die hij voelde was niet te omschrijven. Het was niet fysiek, toch stak het in zijn benen. Het was de soort steek wat het onmogelijk maakte om op te staan. Een zoveelste snik verliet zijn keel, waarna de bij daglicht stoere jongen zijn handen voor zijn ogen hield. Het ging even niet meer. Hij was moe, de emoties kwamen er hoppa zomaar uitrollen. "Waarom?" zei hij snikkend tegen zichzelf. "Godverdomme!" schreeuwde hij vervolgens, waarna hij zijn vuisten keihard op het groene gras waar hij tegen aan zat neer liet komen. Even probeerde hij op te staan, een paar meter te lopen. Maar dit was tevergeefs en al snel zakte hij bij de dichts bij zijnde boom in elkaar. De tranen stopten, en maakten plaats voor de leegte in zijn op het moment ijskoude hart.