General
✖Full name: Hati Hróðvitnisson
✖Name: Hati
✖Nicknames: Haartje
✖Gender: Male ♂
✖Sexuality: Heterosexual
✖Age: 18 winters old
✖Birthday: 6th of December
✖Hometown: Borgin Glerbrot
✖Home region: Elion
Appearance
✖Length: 1.93m
✖Weight: 84kg
✖Skin: Zeer bleek en wit.
✖Eyes: Amber/Rood
✖Hair: Een diep wijnrood, zwarte plukken, wild en halflang.
✖Build: Lang en redelijk breed.
✖Scars: Redelijk wat rond zijn nek en rug
✖Appearance Description: Dankzij zijn vorige werk en zijn ietwat fysieke hobby’s heeft Hati een mooi gespierd lichaam. Met name zijn bovenlichaam heeft de zichtbare training gehad, al heeft de jongen er nooit veel aandacht aan besteed. Die motivatie is overal wel te zien. Zijn halflange haar, wijnrood met donkere wortels staan vaak alle windrichtingen op. Meer dan zijn wilde kapsel op de zoveel tijd naar achteren vegen toen hij niet, al lijkt het hem alleen maar meer te sieren. Iets wat wel altijd helder staat zijn zijn ogen, deze hebben een doordringende rode kleur met een amberen gloed. Hierin staat meestal ook een hint van entertainment, alsof je hem vermaakt, en meer ook niet. Hij is redelijk lang en dit ziet de jongen dit niet altijd als een voordeel, al neemt hij zijn intimiderende uiterlijk meestal maar voor lief. Het enige wat dit beeld verstoort zijn de littekens die hij op zijn nek en rug draagt. Deze zijn diep en rafelig, vaak scheuren ze nog open en Hati doet er zichtbaar de moeite niet voor om ze te laten hechten. Zijn kledingstijl is meestal dun en meer comfortabel dan iets anders. Hij draagt meestal een donkere spijkerbroek met zwarte sneakers. Zijn shirtjes zijn vaak versleten en blijven immers toch niet lang om zijn lichaam zitten. Hij draagt altijd een zilver amulet met een wolf en maan erop, die hij heeft gekregen samen met zijn broer.
Personality
✖Personality Traits: Semi-sadistisch, sarcastisch, hard, kil, droog, sceptisch, fel, flirterig, afstandelijk, onverschillig, arrogant, kleinerend, pester, vals, geduldig.
✖Personality Description: Hati is dankzij een lang verleden uitgegroeid tot wat hij is, al is hij nooit een lieverd geweest. Een jongen die je beter kan ontlopen en de hoop bij op kan geven. Hij is niet het standaard typje dat hij dankzij een verknipte jeugd een schurk is geworden maar stiekem heel zachtaardig is. Nee, dat zou gewoon veel te makkelijk zijn, niet waar? Dan was het gewoon een weg vinden naar zijn hart, pleister erop gooien en Hati veranderd plots naar een prins. Daarvoor is hij al te ver weg. Hati is als een verslaafde, iemand die met al zijn hart wil stoppen maar er gewoon te veel van houd. Hij verzint er geen excuus meer voor en houd het niet meer tegen. Hati is even kil en hard als het land waarin hij is opgegroeid. Hoe andere Astrals het maken ligt hem koud, ze interesseren hem voor geen seconde. Hij zoekt geen medelijden en is geen gedumpte puppy zoals andere hem graag zien. Om dit duidelijk te maken heeft hij een aparte manier gevonden. Hij pest andere graag, slaat ze voor zijn pacht in elkaar en kleineert ze. Bittere smaak van andermans tranen boeien hem niet en zijn woorden zullen altijd zijn vorm van humor bevatten. Deze is bitter, sceptisch en bovenal droog. Het boeit hem niet wat andere van hem denken, hoe vaak hij ook na moet blijven en als ze hem bedreigen ziet hij dit enkel als een uitnodiging voor nog een ronde. Maar hij weet heus wel hoe een nette jongen zich moet gedragen, en voor degene die hem nog niet echt kennen is hij vaak charmant. Maar zodra hij doorheeft dat je hem niks kan geven van waarde dumpt hij je weer met liefde en zie je weer zijn ware aard. Ondanks dit alles blijft hij een man, en hij flirt graag met Astrals van het vrouwelijke geslacht. En het mannelijke en zelfs als hij het niet eens zeker weet wat er onder de kleding verborgen gaat. Al zal het laatste alleen in zijn werk gaan mocht hij zo wat voor elkaar krijgen in zijn voordeel, anders houd hij het bij dames. En hoewel dit alles totaal niet mooi nog vriendelijk is, is hij zeer geduldig. Zowel in zijn gepest als in zijn andere daden kan hij er makkelijk de tijd voor nemen. Het leven duurt immers lang. Iets wat zowel niemand van hem weet is dat hij verassend goed om kan gaan met dieren en zich hier ook graag mee bezig hou. Het doet hem goed dieren te trainen, te helpen en zelfs te verzorgen. Hierbij gaat hij ook zachtaardig en geduldig mee aan het werk.
✖Likes: De nacht, gehaat worden, zijn zin krijgen, alleen zijn, met dieren omgaan, winnen.
✖Dislikes: Zelfmedelijden, genegeerd worden, goed gemeend medelijden van andere, boeken.
✖Fears: Hardop moeten lezen, verdrinken
✖Ambitions: Winnen, herinnerd worden.
✖Bad habits: Andere pijn doen, roken, zijn hond mee smokkelen, zijn shirt uittrekken.
✖Good habits: Hij is een doorzetter, zijn charmantheid, zijn shirt uittrekken.
✖Hobbies: Paardrijden, dieren trainen, vechten, flirten.
Element and Energie
Hati heeft genetisch gezien het Element vuur gekregen van zowel zijn vader en moeder. Maar aangezien hij meer de aard heeft naar zijn vaders kant is ook zijn kracht meer die kant op gegleden. Zijn controle over zijn element is zo triest, hij kan immers nog geen vonkje maken, dat ze die kant helemaal afschrijven. Zo is het ook dat hij overal ingeschreven staat als iemand met enkel controle over negatieve Energie. En hoewel het de waarheid is dat hij niks met die kant kan is Hati er bitter over. Zijn negatieve energie kant is redelijk sterk ten opzichte van hetgeen waar hij controle over heeft. En in uitdrukking van de energie kan je dingen van zijn element terug zien. Zijn energie neemt graag de vorm aan van vlammen, hoewel er niks in zit wat op vuur lijkt, en tijdens illusies word de omringende lucht droog. Niet zo heel veel indrukwekkends maar voor Hati betekend het de wereld. Hati kan illusies opwekken, of ja, dat is de bedoeling. Vaak kan hij simpele minds tricks uitvoeren, zoals een waas rond zichzelf of zijn hond maken zodat ze niet makkelijk opgemerkt worden. Maar de rest van zijn krachten leiden een eigen leven. Bij sterke emoties komen ze weer tevoorschijn en kan het voorkomen dat Hati onbewust een illusie opwekt. Als je je hoofd erbij houd kan je er gewoon doorheen kijken, maar hoe sterker zijn emoties, hoe beter ze worden. Jammer genoeg kan Hati ze ook niet zelf oproepen nog zelf weghalen. Ze verdwijnen weer nadat Hati tot rust is gekomen. Verdere uitdrukkingen van zijn energie zijn vooral natuurlijke dingen. Hij voelt het bijvoorbeeld wanneer hij gehaat is en geniet hiervan. Maar hij kan het ook naar positieve vorm uitdrukken, en dat doet hij bij dieren. Wilde en angstige dieren kan hij hun emoties bij voelen. Hij merkt gewoon hun adrenaline of angst op. Door zelf rustig te doen kan hij die energie wegdrukken waardoor hij goed is met deze beesten. Maar het kost veel training om het uiteindelijk makkelijker te doen. Op het moment kan hij het wel bij huisdieren en jongere dieren. Het is opmerkzaam dat zijn kracht redelijk sterk aanwezig is maar hij er gewoon geen vat op krijgt.
History
Hati is de tweede zoon van Fenrir, en hij was daarbij ook de rede waarom diens vrouw, zijn moeder is gestorven. De bevalling was te zwaar, de dokters waren niet aanwezig en het bloed werd te snel verloren uit de tengere vrouw. Iedereen had het tegen de jonge moeder gezegd; doe nu niet, maar ze was altijd al koppig geweest. De vrouw wou nog een kind, en hoewel haar man tegen stribbelde dat ze al een prachtige zoon hadden kon niemand haar stoppen. Tijdens de zwangerschap ging er al enorm veel mis, keer op keer kwamen de dokters langs maar er was niks dat ze konden doen. Bij de zwangerschap van Sköll, hun eerste zoon, was het al een wonder geweest dat ze het had overleefd. En een wonder kwam nooit twee keer voor. Fenrir was bitter om het verlies van de enige die hij ooit had lief gehad. Zíjn vrouw, de enige die ooit zijn hart had bereikt. Maar tijd om te rouwen had hij niet. Hij had een zoon van nog maar 2 jaar en een baby in de armen. Hij noemde zijn nieuwe kind Hati, naar de wolf die Máni opjoeg. Zoals Sköll naar de wolf was vernoemd die achter Sól joeg. Maar zoals iedereen weet werden bittere Astrals gemaakt omdat ze ooit teveel lief hadden gehad. En zo ook Fenrir, hij had niks aan zijn zoons, hij had überhoud nooit kinderen gewild. Maar ja, aangezien ze het laatste waren dat zijn vrouw had afgestaan kon hij ze niet aan hun lot overlaten. Zo voedde hij beiden kinderen hard op. De broers haatte elkaar. Sköll vond dat Hati als jongste zoon te veel aandacht kreeg, omdat hij zoveel op de moeder leek, omdat hij nog onschuldig was. En Hati had een hekel aan Sköll om dezelfde redenen, al kreeg deze meer aandacht omdat hij de oudste was. Samen met deze rivaliteit werden de twee broers ouder. Eenmaal op de leeftijd van 8 en 10 jaar achtte de vader dat ze zouden gaan werken. Sköll ging fysiek werk verrichten in het binnenland en kwam al snel enkel in de weekenden naar huis. Hati moest het dankzij zijn leeftijd dichter bij huis gaan zoeken en geen werken op de schepen. Aangezien de jongen nooit kracht had gevonden over zijn element nog energie was hij voor de familie een schande. Dit was zijn kans om het goed te doen en bewijzen wat hij waard was. En die kans greep hij. Op de boten werkte hij hard en onverbiddelijk, het was zwaar werk voor een jong kind maar met moeite lukte het hem. Zijn koude en harde karakter werd door de bemanning gewaardeerd en hij had zichzelf al bijna een vaste baan gewonnen. Maar op een stormige avond toen ze weer uitvoeren om te gaan vissen kieperde de jongen overboord. Hij was door een windvlaag over de rand heen geduwd en belandde in het ijskoude water. Er is geen zwemmen mee gemaakt om je omhoog te houden en Hati verdronk zowat. Het was dankzij een van de bemanningsleden die controle had over water dat hij het bij nauwer nood redde. Hij werd omhoog gehaald en opgewarmd. Onderkoelt en ziek werd hij terug gebracht naar huis, waar hij de toorn van zijn vader moest doorkomen.
Hij kon niet terug gaan werken, hij had een doodsangst voor het water. Met spijt zat hij thuis, opperde dat hij nu oud genoeg was om naar het binnenland te trekken maar Fenrir vond het thuisblijven in schaamte maar een al te goedde straf. Fenrir had altijd een wolf gehad. Een dierentuin beest dat te onverwachts reageerde, met zijn negatieve energie had hij het beest getemd en sinds dien leefde de wolf bij hun. Maar het zwarte dier was corrupt geraakt door de sterke band met zijn baas en haalde maar al te snel uit naar de broers. Op een dag was het beest wel heel lang verdwenen en Fenrir besloot opzoek te gaan. Als een stoute hond was Hati hem gevolgd, al voelde hij weinig voor de wolf. En ze vonden hem ook, in een hol in de grond. Daar lag het bloedlustige dier naast een zachtbruine teef. En ze waren niet alleen, er lagen drie pupjes bij diens buik. Boos dat zijn trouwe wolf hem had verraden voor een wilde teef en ietwat bitter over zijn eigen verlies had hij de wolf meegesleurd. Eenmaal terug thuis had hij de zwarte reu vastgebonden met een ketting en verdween hij weer het bos in. Hati had voor het eerst medelijden met de enorme wolf, diens zorgen lagen zwaar in de lucht. De jongen had ze aangevoeld, en voor het eerst in zijn leven kreeg hij eindelijk blijk van zijn energie. Hij stelde de reu gerust en ging naast hem zitten, duwde de angst van beiden weg en wachtte. Hati was in slaap gevallen toen zijn vader terugkeerde. Zijn blik koud en hard, met drie pups in zijn handen. Het was beiden duidelijk wat er was gebeurd toen hij de beesten op de veranda liet ploffen en naar binnen liep. De reu was verscheurd en gaf eindelijk weer toe aan Fenrir’s kracht. Maar Hati niet en liep naar de pups toe. Een was even raafzwart als de reu van Fenrir, die nooit een naam had gekregen. Maar de pup was klein en had zijn mondje geopend terwijl er niet meer dan zachte piepjes uitkwamen. Hij was al zo goed als dood. De tweede was een diepbruin, met zwarte oren en snuit. Het teefje was duidelijk de oudste en zat nog vol leven. De derde pup was de middelste, en van redelijke grote. Hij had een bruine pels als zijn moeder met een zwarte snuit, poten en oren. Net boven zijn borst, onder zijn kin, zat een witte vlek. Deze en de teef pakte hij op. De teef bracht hij bij de reu en de andere hielt hij zelf. Zijn reutje noemde hij Anskire.
Zonder afscheid te nemen pakte hij zijn spullen en laatste geld om naar Dünya te reizen. Daar schreef hij zich in voor de school en begon hij met een zo normaal mogelijk leven. Maar hij had weinig tot niks aan zijn krachten en daarbij had hij nooit leren lezen of schrijven. Enkele helse jaren van school kwamen hem tegenmoed. Vooral omdat hij last had van zijn andere taal, analfabeetheid en asociale capaciteiten. Hij was helemaal niet gemaakt voor zo’n leven, maar had weinig keus.
Trivia
✖Hati probeert een energieband met Anskire op te bouwen en hem tot een waakhond te maken, echter is Anskire veel te zachtaardig.
✖Hati krijgt bijles om te leren lezen.
✖Hij probeert Anskire de lessen mee in te smokkelen, waar hij zowat nooit succes in heefd.
✖Hati heeft het altijd warm en zo ook de neiging snel zonder shirt rond te lopen en onverwachts deze uit te trekken.
✖Hati heeft onverklaarbare bronnen voor zijn sigaretten en aanstekers.
Index 
