OOC: dorks, assemble! :'D

<sub>Ooooh, spannund.
Als een of andere pervert had hij al de hele tijd naar het blonde meisje gekeken. O Yiss, vandaag zou hij het flikken. Hij moest en zou haar te zien krijgen op die manier waarop ze beroemd was geworden: de whisky prinses.
Tot nog toe had hij haar nooit in haar volle glorie mogen zien, jammer genoeg. Dat was overigens wel het vreemde: hij was de oudste, maar toch ook weer de jongste. Qua leeftijd was hij het oudst en was hij dus ook degene die gemakkelijk aan de leuke spullen kon komen, maar hij was het nieuwst in deze… Groep? Ze waren ergens wel een clubje ja, maar het was niet het soort groep dat bij elkaar ging klitten en dan dom ging praten over anderen.
Nee zij waren de groep van Astrals die hun innerlijke retard accepteerden en schijt hadden aan hoe de rest daarover dacht.
 
Ze waren nog geen seconde op hun bestemming of Aislin had al een plan – nou was het meer een reden waarop zij minder hoefde te doen. Plaatsen zoeken is peanuts, maar drinken kan soms behoorlijk irritant zijn. Buiten het feit dat iedereen de aandacht probeert te trekken van die domme barman/vrouw moet je ook nog maar eens heelhuids je weg terug te vinden.
Maar ja: challenge accepted dan maar.
Toen hij eenmaal bij de bar was en de aandacht had de barman leunde hij zowat helemaal over die bar heen. ‘Hey, ik heb een whisky cola nodig met 95% whisky en 1% cola – als je snapt wat ik bedoel.’ De barman keek hem eerst een beetje vreemd aan, maar deed wat hem gevraagd werd nadat hij hem een grijns schonk gevolgd door een: ‘O ja en een tapbiertje alstublieft ~’ Nee, hij was geen chick en hij kon zijn boobs niet in de strijd gooien – het enige wat hij had als man was arrogantie en teveel zelfvertrouwen. Maar hey! Het werkte ( :’D).
 
Zo zo, hij wist zich zelfs een weg terug te banen naar de dames – had ze gevonden. Ze hadden een leuk plekje uitgekozen. Zonder wat te zeggen zette hij het glas voor de blondine neer. ‘Een drankje voor madame,’ glimlachte hij poeslief, waarna hij naast d’r ging zitten. ‘Ik weet dat je liever niet dronken wordt, dus ik heb een gewone cola voor je gehaald.’ Leugens. All lies.
Maar alles heeft zo zijn prijs en zo ook dit. Zoals eerder gezegd zou hij kostte wat het kost dat kind dronken krijgen, hij moest en zou het doen.

ooc; omg wat is dit.</sub>

Kolere, wat had hij een zin in uitgaan. De dag ging te langzaam voorbij, huiswerk was geen optie voor iemand als hem en om nou net een been te breken bij het oefenen van zweven was ook niet ideaal. In plaats daarvan had hij hard moeten wegrennen voor een aantal boze Astrals, omdat hij hun muur had beklad met graffiti (maar hun muur was zo mooi wit en hun huis leek niet bewoond, dus moest hij wel wat met die lege muur doen). Hij was ongedeerd weggekomen, al had hij wel een slipper tegen zijn hoofd geslingerd gekregen.

Zijn spuitbussen had hij weer opgeborgen in de hutkoffer onder zijn bed, die hij met een trap terug onder zijn bed schoof. Hij was alleen vergeten dat dat ding tering hard was, dus hij hupte al vloekend door de kamer, zijn grote teen bonkend door pijn. 'Godverpielekes!' Zijn hand ging naar zijn pet, die hij achterstevoren op zijn hoofd drukte, een zwart model met een vaag logo op de voorkant. 'Fucking graftakken!' Met een hupsje was hij in de badkamer, waar hij zijn o zo mannelijke parfum over zichzelf smeet. 'Alle hoerenzonen nog aan toe!' Hij drukte zijn massieve platvoeten in een stel rode sneakers en liep naar buiten, gekleed in een spijkerbroek, een grijs shirt en een openstaande zwarte flannel. Tegen de tijd dat hij buiten en onderweg was naar Amabele, zag hij het koppel van wie hij het huis had geruïneerd en besloot hij dat hij maar beter kon rennen voor zijn leven.

Al rennend kwam hij aan bij club B&B en joinde zijn groepje Astrals, met wie hij had afgesproken om een avondje uit te gaan. Terwijl ze naar binnen liepen, opperde Aislin al dat de jongens maar drankjes moesten halen en de meiden een zitplaats moesten vinden. Hij grijnsde even kort. 'Aye aye, mi'lady.' zei hij en ging Leroy achterna om drank te halen. Isaiah ging ook mee, die het drank naar hen toe zou dragen. Leroy ging zijn gangetje en bestelde iets waar Nate zijn wenkbrauwen even bij op trok. 'Dus wie wil je dronken voeren, Lee?' vroeg Nate, terwijl hij zich naar de bar keerde, een paar biertjes bestelde en wat mixdrankjes (met iets meer alcohol dan nodig) voor de meiden die het niet zo op bier hadden. Hij hoefde zijn ID gelukkig niet te laten zien, al vond hij dat niet gek met zijn uiterlijk. Beter dat dan een van de meiden erbij halen for the sake of boobs. 'Neem maar mee! Ik heb geen fucking idee wat ik allemaal heb besteld, maar whatever!' zei hij terwijl hij een dienblad vol drank in Isa's handen drukte. Hij pakte zelf nog twee drankjes die niet meer op het dienblad pasten en droeg het mee naar de rest van de groep. Hij zette de glazen op een tafeltje en plofte neer op de bank, waarna hij een glas bier pakte en die hoog in de lucht hield. 'Ja, natuurlijk! Hoge cijfers, geen probleeemen!' Hij nam een paar grote slokken bier en zuchtte luidruchtig om de heerlijke smaak en dat fijne gevoel door zijn keel. Ah, hij had dit zo hard gemist.

Mocht ze al verdwijnen?

Het kon gemakkelijk, ze kon zo wegglippen, tussen de Astrals door, uit de groep. Ware het niet dat ze haar dan zouden komen zoeken (dat, daar was Bree van overtuigd, zou zeker het geval zijn, zo trouw waren ze wel) dan zou ze het gedaan hebben. Maar het had weinig zin, want ze zouden haar toch wel vinden, en dan was er gezeik, want dan moest ze gaan uitleggen dat ze niet wilde en-
Het had toch geen zin. Ze kon zich niet meer uit het uitje praten, als je begrijpt wat ik bedoel. Ze moest zich wel mee laten slepen. Jammer, Aubree, vanavond geen thee en haardvuur (en Astrals die handdoeken stelen). Ais had haar meegenomen en nu was ze hier, nu moest ze meedoen ook.
Het kostte haar moeite om niet te fronsen en haar armen over elkaar te slaan, het kostte moeite om niet met opgetrokken schouders en een scowl de club binnen te marcheren.

Tafels werden gevonden, Astrals werden aangesproken, drankjes werden geregeld - even rust, maar nee.
Nee, het leek erop dat haar held haar geen rust gunde. De tafel was te klein en het bankje waar ze op zat ook, er was geen manier om zich charmant weg te wurmen. Ook geen oncharmante manier, om eerlijk te zijn. Ze zat vast aan een tafel naast de dansvloer, tussen Hero en een cola.
Bree lachte, moeilijk maar gemeend. 'Bedankt.' was haar reactie, net hoorbaar over de luide muziek, maar niet hoorbaar doordat Isa verklaarde dat ze zouden drinken op goede cijfers en geen problemen. Wren en Nathan vielen bij en omdat ze geen partycrasher was, nog niet, deed ze mee.

'Op goede cijfers en een makkelijk examen.' wenste ze, waarna ze de helft van haar cola naar achteren gooide.

Dat was misschien niet zo'n goed idee geweest.

short shit brah.

Wat gezellig. Er waren al veel te veel Astrals hier.
Cameron overwoog of hij weg zou gaan - en dan misschien wel naar dat Maid ding gaan - maar hij had wel zin in een goed feestje en om is lekker waisted te worden. Hij keek om zich heen, en zag toen een groepje met bekende gezichten; waarschijnlijk wat Astrals van school. Hij besloot daarheen te gaan, kon hij misschien ook nog matties worden met wat Astrals.

Zijn handen verdwenen in de zakken van zijn gebleekte, wat laaghangende spijkerbroek. Hij liep cool op de barman af. "1 biertje," zei hij, meer een bevel dan een vraag, en binnen een paar seconden had hij hem. Hij gooide een euro op de toonbank en liep toen weg. Hij had geen idee hoe duur die krengen waren, als hij de eerste betaalde zou hij de volgende wel gratis meekrijgen.

Met het biertje in zijn hand plofte hij naast een roodharige jongen neer, en keek het groepje is rond. Vier jongens, 5 met hem erbij, en drie meisjes. Cool. Dan waren er niet genoeg meisjes voor iedereen. Met een scheve en aantrekkelijke glimlach keek hij naar het meisje dat het dichtst bij hem zat. Mooi meisje, met zwart haar. "Yo," zei hij, waarna hij een grote teug van zijn bier nam. Dat ze al met iemand anders aan het praten was maakte hem niet uit. Voor zover hij opving leek het erop te lijken dat ze een danspartner zocht. "Wil je soms dansen?" Merkte hij op.

<sub>Wolf had zijn wandeling gehad, haar werk was gedaan en al haar schoolwerk was netjes opgeborgen. Eigenlijk wou ze nog niet naar bed en ze had ergens opgevangen dat er een deel Astrals naar die ene club in de stad gingen. Dus besloot de brunette om een snelle douche te pakken, leuke kleren aan te trekken en Wolf even alleen te laten. De puppy was het wel gewend om 's avonds alleen te zitten en had er ook geen problemen mee, aangezien het diertje toch helemaal uitgeput was na het lopen.

Haar fietssleutel bungelde losjes in haar hand, toen ze vol zelfvertrouwen door de gangen banjerde. Enkele leerlingen zaten bij de haard te lezen en te lachen, maar ze keken niet raar op toen het meisje langs kwam lopen. De fietstocht zou maar enkele minuten duren en de frisse lucht zou haar goed doen. Besides, ze had toch geen auto en te voet gaan was uitgesloten. Zoals voorspelt kwam ze zonder problemen bij de fietsenstalling aan, niemand die haar had tegen gehouden dankzij haar zelfverzekerde air. Niet dat ze geen grote mond had opgezet als iemand had durven aanspreken daarover. Het fietsslot klikte open en zonder problemen reed ze de avond in.

Het gebonk van de bas vertelde haar dat de club niet meer ver weg was en zodra ze de hoek omkwam zag ze de felle lichten verschijnen. Club B&B, stond er in fel flikkerende letters te lezen. Een lange rij stond aan te schuiven om naar binnen te gaan en Cat had totaal geen zin om zo lang in de rij te gaan staan. Een charmante glimlach sierde haar gelaat toen ze elegant naar voren stapte. De menigte maakte verontwaardigende geluiden, maar die negeerde ze gewoon. Het meisje dat op straat was opgegroeid had dit al zo vaak gedaan, maar meestal niet om clubs binnen te komen. Haar sneakers piepte lichtjes op de grond en haar truitje verhulde niet echt veel. Aangezien dit totaal bij haar plan hoorde, schudde ze haar lange haren los toen ze voor de breed geschouderde man stond. Liefelijk knipperde ze met haar wimpers en keek ze hem recht aan met haar amberkleurige kijkers. Ze leunde iets naar voren een fluisterde iets in zijn oor. Direct lichtte het gezicht van de man op en liet hij het rode koord voor haar zakken, zachtjes glimlachend liep ze binnen. Een laatste blik op de wachtende menigte vertelde haar dat die totaal not amused waren. Nadat ze uit het zicht van de Astrals was, trok ze haar truitje terug wat naar boven en liet ze haar onderzoekende blik over de dansende groep Astrals gaan. In de verte herkende ze enkele medeleerlingen en met een omweg langs de bar liep ze op hen af.

"Hee." Ze moest bijna schreeuwen om boven de muziek uit te komen. 5 jongens en 3 meisjes, ze moest het meisjesteam maar eens versterken. Vriendelijk glimlachend ging ze ergens random zitten, verwachtingsvol keek ze hen aan. Als ze hier maar zielig zouden gaan zitten, dan was ze weg. Dan zou ze wel wat andere Astrals oppikken om plezier mee te maken.</sub>

_{“Dus wie wil je dronken voeren, Lee?”
‘Bree natuurlijk,’ knipoogde hij naar de jongen. Alsof het nog niet duidelijk was dat dat een van de dingen was op zijn to-do list stonden, misschien stond het zelfs bovenaan! Hoe dan ook ging hij het vanavond echt flikken, hij zou zich nergens door laten afleidden: de blondine zou zijn volledige aandacht krijgen. En dan was het niet eens omdat hij iets van haar wilde, maar puur en alleen omdat hij haar dronken wilde zien.
Er kwam steeds meer drank en des te blijer dat de jongen maakte. Niet omdat hij zo zelf niet shit hoefde te gaan halen, maar meer zodat er nu meer was voor het meisje naast hem.
Perfect.
Er werd zelfs een toost uitgebracht, een sarcastische weliswaar – want ze brachten zichzelf hiermee eigenlijk al gelijk in de problemen. Moeilijk deed hij er niet over, hij deed juist vrolijk mee en nam een flinke teug van z’n biertje en hield Aubree ondertussen in de gaten. Ook zij nam een flinke teug van haar drankje. Noice. Hij pakte haar vast in haar nek en schudde haar zachtjes heen en weer. ‘Lekkuuur Bree, zo hoort ‘t ~’ glimlachte hij. Ze zou vast niet blij zijn om het feit dat hij had gelogen tegen haar; he betrayed her – maar ze zou hem er vast later dankbaar voor zijn!
 
Hij hief even zijn kin op, bekeek de rest van de groep en spotte al snel de onbekende persoon die tegen Aislin praatte – beter nog: hij vroeg haar ten dans. ‘O MY GOD -’ kraaide hij lachend uit, ‘- Aislin heeft sjans!’ Hij kwam een beetje overeind. ‘Ja, ja, ja!’ beantwoordde hij de vraag voor d’r, ‘Maar natuuuurlijk wilt Aislin met je dansen!’ Daarna ging hij weer zitten, keek met een poeslieve grijns nog even naar Aislin en richtte zich toen weer op Aubree. ‘Match made,’ merkte hij trots op, ‘Ik ben echt een pro -’
Hij viel stil, keek met grote ogen naar één specifiek persoon die zich bij hun groep voegde.
Shit.
Van alle personen die hier toevallig had kunnen zijn.
Snel trok hij zijn kraag omhoog en zakte hij een beetje naar onder, in een vage poging om zichzelf te verstoppen. ‘Bree je moet me helpen,’ hij richtte zijn blik weer op de blondine, ‘Cover me please.’ Als die Astral hem hier zou herkennen was het uit met de pret voor hem.}

Al snel kwam er nog een ander biertje op tafel, waarvan hij zeker wist - nou ja, ongeveer, 50% zeker, misschien nog wat minder - dat hij die niet zelf besteld had. Toch zei hij hier geen nee tegen en sloeg het snel achterover. Er ging niets boven een avondje lekker dronken zijn. De jongen pikte wat op over een meisje die maar geen succes leek te hebben met het zoeken van een danspartner dus vroeg hij haar.  ‘O MY GOD -’ Hoorde hij meteen, en met een scheve grijns keek hij op, recht in het gezicht van een andere jongen. ‘- Aislin heeft sjans!’ Ja, die jongen kende hij wel, die had nogal een reputatie. ‘Maar natuuuurlijk wilt Aislin met je dansen!’ Zei Hero sarcastisch. Och, wat een held toch weer.

Cameron keek hem grinnikend aan. "Nou, ze heeft veel meer sjans dan jij zo te zien!" Zei hij hard, de drank sloeg al in en hij merkte dat zijn hoofd al wat lichter werd. Hij dronk nog een ander glas leeg en keek naar de jongen, die nu scared as hell keek. Ha, die had hij mooi even afgeschrikt. Maar toen hij zijn blik volgde, zag hij een meisje, die hij natuurlijk metéén wenkte. "Heujj," zei hij vrolijk, en wees daarna naar Hero. "Kijk, hier is je ffffriendje!" Hij klonk lekker overdreven (dronken overdreven natuurlijk), en hij glimlachte naar het mooie meisje. "Zeg, jij bent wel.. Knap." Zei hij. Oeps, hij was echt dronken. Hij zou dit anders nooit zo gedaan hebben. Hier ging hij morgenochtend spijt van krijgen.

+ Sorry had to x3

Godverdetering-kut-shit-fucking-graftakken-fuckboy-joch-ding-geval-FUCK

Tranen sprongen in haar ogen. Dat was geen cola, en ze had net een half glas achterover geslagen. Zo’n beetje haar hele slokdarm stond in de fik, om nog maar niet te spreken over de ranzige smaak in haar mond. Leroy’s hand lag in haar nek, maar dat weerhield haar er niet van om hem een ijzige blik toe te werpen. Sja, ze kwam van Elion, ze kon nogal moeilijk vurig zijn, huh?
‘Fuck.’ bracht ze uit, ‘Fucking echt waar?’ Het duurde misschien nog twee minuten voordat ‘t haar naar de kop steeg. Normaal zou het langer duren, maar ze had niet echt veel gegeten vandaag en ze had net zo’n half glas whisky achterover geslagen. D’r was niet heel veel aan te doen - ze zou dit niet sober gaan overleven.

Haar gezicht vertrok van geschokt naar boos naar teleurgesteld en toen naar vragend, want ze snapte niet helemaal waar dit over ging. Het had wat te maken met Ais die sjans had (jaja, sjans op weg naar het ziekenhuis, want als Aislin benaderd werd, dan gingen er klappen vallen van Bree’s kant. Aan Aislin kwam je niet.) en toen wat met een ander meisje. Het werd al lichter en haar hoofd voelde, sja, alsof het zwom in een bak met pudding, maar ze had nog genoeg concentratie om Hero aan te kijken.
‘Waarom.’ vroeg ze, maar toen Isa zich er ook mee bemoeide maakte ze maar de beslissing dat Leroy en zij vrienden waren en dat ze het dus wel kon doen.

Ze was echter nog niet helemaal over haar boosheid heen, en nogal onder de invloed ook, dus haar idee van coveren was niet heel praktisch - ze sloeg gewoon haar hand over zijn gezicht en wurmde zich klunzig op zijn schoot. Daar. Perfect. Niemand zag ‘m.
'Kweet niet wat Lee deed.' vertelde ze Isaiah. 'Maar we moeten 'm beschermen van de grote boze Graftak.'

Tevreden echo'de Allen Aislin's roep, het shotje met chemische fruitsmaak achterover tikkend. Omdat er een aantal kleine Astral'tjes in hun midden waren die drank niet aandurfden nam Allen er nog maar eentje, het moest toch ooit op. Dat het een drukke boel zou worden had hij van tevoren al geweten, maar dat ze zo snel en zo effectief andere Astrals aan zouden trekken had Allen niet kunnen voorspellen. Het was net als een flesje limonade op een hete zomerdag, dat een hele zwerm wespen aantrok. Nu maar hopen dat ze niet zouden steken, maar zouden feesten. De jongen die naast hem plaatsnam aan de veelste krappe tafel kreeg een onderzoekende blik toegeworpen. De feestcommissie moest even keuren of dit wel een geschikte drinkbuddy was, want aan idioten of lamzakken die alleen alcohol kwamen gappen hadden ze niets. Het was een kleintje, alweer. Ze hadden al mini-Isa die zichzelf tot glowstick prins had gekroond, dictatortje Wren en ook Aubree was niet de langste. Gelukkig vond hij in Nate en Hero wat langer gezelschap en ook Aislin bereikte een hoogte waarbij je tenminste niet voorover hoefde te buigen om te horen wat ze zei. Maar de kleine opdonder die zonder pardon hem was komen zitten haalde dat gemiddelde weer flink naar beneden. Ach, erg was het niet, als je langer was had je meestal een betere alcohol resistentie. Dat kon nog leuk worden.

Dat de nieuwkomer erop gericht was Aislin van hen weg te stelen was wel erg direct, alsof hij alleen maar kwam om de ladies van hen te stelen, maar ja, de dansvloer was inderdaad wel aantrekkelijk.  Allen barste van de energie en flink spastisch losgaan op het ritme van uitgemolken popmuziek was daarvoor een ideale remedie. Maar eerst was er afleiding genoeg van de Astrals hier aan tafel. Er arriveerde een nieuwe dame, die Allen vrolijk met een ''Ey!'' begroette. Hij keek haar nieuwsgierig aan, totdat hem opviel dat Aubree zich zowat in Hero's schoot worp. ''Nou, volgens mij heeft onze held ook beet,'' grijnsde hij geamuseerd. Ondertussen was iedereen druk bezig, Aislin had een bewonderaar die met haar waltzen wilde, Hero en Aubree waren zowat aan elkaar vastgeplakt en Allen werd dusdanig afgeleid door zowel de drukte als het 'lichaam' van de vrouwelijke nieuwkomer als de glowsticks die hij tot een hippe armband fabriceerde, dat hij Wren's klagerige dansverzoek nauwelijks registreerde. Er gebeurde ook zo veel!

Wren kroop weg, maar zijn broertjelief kwam aan. ''Charleeeyy, was het nog gezellig met meneer Snor?'' Hij had echt geen flauw idee bij wie zijn broer na had moeten blijven, wist alleen dat het een figuur was met nogal wat gezichtsbeharing. ''Wat je hebt gemist? Als we niet oppassen duiken Hero en Breeble straks samen een kast in en ook Ais heeft een stalker. Nu moeten wij nog iemand vinden en daar drinken we op!'' Allen goot ook nog wat sterke drank achterover, voordat hij zijn zielsverwant aanstootte en in de richting van Cat en Wren gebaarde. De jongen stond op, pakte een glas, goot het leeg en ramde die hard op de tafel. Pakte dan vervolgens nog glazen drank, zodat hij Wren kon omkopen en een excuus had om naar haar toe te lopen. "Wat zeg je ervan, gaan we er samen voor?'' Hij zou zelfs, grootmoedig als hij was, de donkerharige meid aan Charlie overlaten. Allen haastte zich naar de dansende dames toe. ''Wrennieee, en jij daar, hier, dancing drinks!'' Hij overhandigde de twee een glaasje alcohol. Dat klonk overtuigend, toch? Alsof hij niet naar hen toe was gekomen om specifiek met Wren te dansen, maar gewoon drank kwam brengen? Hij maakte het internationale vredesteken met zijn handen en haalde die voor zijn voorhoofd langs, met een o zo charmante lach, waarna hij een slokje drank tot zich nam. Gevolgd door nog wat suffe dansmoves. Dansen en drinken tegelijk, multitasking als een baas.

<sub>Kort leek er wat opschudding te zijn, toen een meisje zich bijna op de schoot van een ander worp. Hoofdschuddend moest ze glimlachen, oftewel was dat kind ontzettend hopeloos of helemaal dronken. De brunette had niet door dat het eigenlijk die achterlijke kwal was van de meisjeskamer die zich verstopte achter het behoorlijk aangeschoten meisje. Een jongen gaf haar een dronken compliment en vriendelijk glimlachend keek ze hem aan, maar in haar ogen was te lezen wat ze dacht: Weirdo. Ach, je kon maar beter vriendelijk blijven tegen dronken Astrals, je wist nooit tot wat die in staat waren. Haar drankje werd al snel ad fundum achterover gekieperd en voorzichtig zette ze het glas neer. Enkele glowsticks lagen uitnodigend op tafel en grijnzend bevestigde ze er enkele om haar polsen. Het waren random kleuren en eigenlijk vloekte ze allemaal met elkaar, maar aan zo'n dingen dacht ze nu niet.

Een blauwharig meisje gooide haar arm om haar schouder. Aan haar adem te ruiken had deze ook al drank op. Hoe snel werden deze Astrals dronken? Zij, daarin tegen, kon behoorlijk goed tegen drank en moest al echt gek gaan om zat te worden. De lippen van het meisje bewogen, maar ze verstond niet echt wat ze zij en toen ze mee getrokken werd naar de dansvloer liet ze zich maar gewoon gaan. Direct begon de Astral te dansen en half zingend op de muziek deed ze maar al te graag mee. Dat was waarvoor ze naar de club was gekomen, dansen & drank, de twee belangrijkste d's in haar leven. Een roodharige jongen kwam langs met allemaal shotjes op een kartonnen dienblad en zonder na te denken nam ze er één vanaf, gooide deze ad fundum naar binnen en ging door met dansen. Een andere roodharige dude kwam erbij en riep naar het blauwharige meisje, Wren dus. Grijzend keek ze toe hoe deze haar een drankje aanbood, terwijl haar shotjesglas al lang op de vloer lag. Het was plastic geweest, want als het glas was, had ze een probleem gehad. Dansen op scherven is namelijk niet zo aangenaam als dansen op een gewone, scherfloze vloer.</sub>

Het meisje aan wie hij had gezegd dat ze knap was, glimlachte simpel naar hem en met een schouderophaal keek hij haar na. Hij richtte zich weer op het ándere meisje, degene waarmee hij 'sjans' had, en een brutale glimlach sierde haar gezicht. Oi, ze was echt knap.
De andere jongen aan wie ze eigenlijk gevraagd had of hij met haar mee kon dansen, leek nu wel erg zielig achter te blijven - iets wat het andere meisje doorhad ook. Ze kwam vliegensvlug overeind (wat Cameron heel charmant deed opschrikken, na die vijf drankjes teveel) en ze pakte hem bij zijn pols. “We willen heel graag dansen. Ja toch? Ja. Kom, kom, dansen, dansen!”

Het enthousiasme van het meisje sloeg bij hem aan en hij knikte, met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij wilde wel dansen. Oh ja, dat had hij zelf gevraagd, oeps. Het meisje trok hem en de andere jongen nog steeds mee, waarbij hij glimlachend achter haar aan struikelde. Dit meisje wilde wel heel graag wat met hem doen, wenkbrauwwiebel. “De naam is Aislin, trouwens,” zei ze uit het niets, en het duurde een paar secondes voordat Cam besefte dat het tegen hem was. "Cameron," antwoordde hij en knipoogde naar haar. Ze liep weer weg, en de korte jongen liep achter haar aan, door alle dansende Astrals door waar hij geen zin in had. Nee, hij had zin om te dansen met dát meisje!

Uit het niets kwam er een jongen naast hem staan en had wel een heel leuke openingszin. "Ik wil borrelnootjes," Nou nou, dan ging hij die toch halen? Maar Cameron was te dronken om hem de weg te wijzen en sloeg een arm om de schouders van de ander. "Ik heb noten," zei hij vrolijk, waarna hij naar beneden wees - en oh wat ging hij hier morgen toch spijt van krijgen.

Ergens vanuit haar ooghoeken zag ze dat er iets gebeurde op het gebied van glowsticks, maar haar draaierige brein kon zich niet bedenken wat. Wat deden Astrals met glowsticks? Dit was niet zo’n tocht door het bos waar je de glowsticks moest volgen, right? Dat wilde ze helemaal niet. Nee. Neeee.
Maar nee, dat was het ook niet, domme Bree, ze hoefde de tocht helemaal niet te lopen. Er was geen tocht. En als die er wel was geweest dan had Lee haar gedragen. Want dat moest ‘ie nu doen. Hij wilde de prinses. Dan degradeerde ze hem nu tot butler en moest hij doen wat ze zei. Dat had ze hem nog niet verteld enzo, maar dat kwam later wel. Nu moest ze nog even de held spelen en hem beschermen van Graftakken en Glowsticks en andere Astrals.

Maar nee, meneer besloot dat dit geen goede redding was. Hallo, het had verdomme gewerkt. Van wie hij ook beschermd wilde worden had hem niet opgemerkt, dus het was prima. Wat nou te ver. ‘Je meurt.’ besloot ze te zeggen, niet heel gefocust op het hele “wees relevant voor de conversatie”-aspect. ‘Waar douche je mee, aardbeienshampoo en ouwemannenaftershave?’ Bree, dat is gewoon je aangeschoten sense of smell.
D’r messed up reukorgaan en de shots die Lee met recordsnelheid achterover kiepte. Zelf had ze er weinig zin in - het kostte haar weinig moeite om in een mood te raken, maar ze was zich nog wel bewust van het feit dat ze eigenlijk niet dronken wilde zijn. Dat ze het nu was, was een unfortunate event. Ze ging het echter niet erger maken.

Nee, Aubree had andere plannen met de overgebleven shots.
Het was begonnen met een whiskeyregen, ooit, lang geleden (niet zo heel lang, wees geen dramaqueen Bree) maar ze kon net zo goed met shots omgaan als ze met whiskey kon. De blondine claimde vijf shots, allemaal met een ander kleurtje. Was wel zo leuk, kleurtjes. Whoo. Alle vijf de lucht in, als kleine blobs die glitterden in het licht van de strobes enzo. Een hand hield de vloeibare dragonballs in de lucht, de ander klopte Hero medelevend op de schouder. ‘K ga Isa vinden.’ vertelde ze hem. ‘En Wren en Allen bekogelen met sterke drank ofzo.’
Dat was alles wat Lee kreeg, daarna wurmde ze zich de dansvloer op en ging op zoek naar de notenzoekende jongen. Haar bestie als het op tentamens aankwam. Niet haar bestie op de dansvloer. Ze had geen besties op de dansvloer.

‘Die noten.’ reageerde ze, zo droog als ze kon, op de opmerking van de zwartharige jongen. Hij kreeg er een vliegend shotje (geen glas, duh, het was alleen maar drank) in het gezicht bij, helemaal gratis.
‘Isa, ik help je met je noten. Help jij me dan met het stichten van mijn koninkrijk?’

Oh, she was a princess alright.