Episode 1. A Gentle Awakening

Dit verhaal begon op een planeet waar geen leven had moeten zijn. Het was slechts dood gesteente en het enige wat er aanwezig was, was het licht van de zon en de duisternis van de nacht. Toch, zoals het wel vaker gaat, wist een vorm van leven zich te nestelen op dit gesteente en het te overleven.
Het begon met onschuldige stromingen, niet meer dan een soort van wind, die zich voortbewogen over de oppervlakte. Alsof de vorm van leven aan het wachten was op het juiste moment: de tijd waarop het klimaat precies goed was. Dat was het moment waarop zij toesloegen en zorgden dat er een balans kwam op het gesteente: sommigen van deze stromingen voegden zich samen met het gesteente, waardoor water en planten ontstonden.
Een vast klimaat kwam tot stand en vanaf dat punt werd het gesteente officieel een planeet. Stromingen voegden zich samen en zo ontstonden er steeds complexere levensvormen.

Na verloop van jaren wisten levensvormen zich los te maken van deze stromingen: ze konden zichzelf voortplanten. Er kwam een eigen wil, een ziel. Toch leek de ziel hand in hand te gaan met de stromingen. De organismen waren echter niet de enigen die zich ontwikkeld hadden: stromingen hoopten zich op en werden bundels pure energie. Deze bundels voelden zich echter wel altijd aangetrokken tot de zielen van de organismen. En indien ze zich verenigden met een organisme hadden de bundels grote gevolgen voor het desbetreffende individu: een gave. Door middel van deze vermengingen ontstond namelijk element-sturing. Een element werd op deze manier onderworpen aan de wil van het organisme.
De stromingen raakten echter op, de energie verspreidde zich steeds verder over de gehele planeet en het was zeldzaam als er nog losse stromingen waren. Maar zoals vroeger leek alles een goede timing te hebben: er waren bepaalde bundels die niet tevreden leken te zijn met soorten die al eens in contact waren geweest met deze bundels. De laatste soort die werd gezegend met de gave van elementen was de mensheid, waarna de stromingen voorgoed van de planeet verdwenen.
Ieder element had twee oorsprongen, twee individuen waarin een stroming zich gevestigd had: een negatieve en een positieve. Er was echter nog een andere oorsprong, die zowel positieve als negatieve energie bezat. Dit individu had geen beschikking over een element, maar spoedig zou blijken waarom zij gespaard werd. Degenen die hun ziel versmolten hadden met energie werden niet langer als het oorspronkelijke menselijk ras gezien: zij waren Astrals. Langzamerhand werd dit ras steeds dominanter over het menselijk ras en uiteindelijk verdween de menselijke voorouder van de Astrals compleet.

Episode 2. Conflict

Ieder paar van energie-oorsprongen, en de oorsprong van beiden energieën, ontwikkelde zich apart van elkaar tot een maatschappij. Allemaal kregen ze een andere cultuur en een andere taal. Het is dan ook geen wonder dat de eerste keer dat volkeren van twee verschillende elementen met elkaar in contact kwamen dit nogal stroef verliep; het draaide zelfs uit op een heus gevecht. Sommige volkeren erkenden elkaars bestaan en leefden zwijgend naast elkaar, anderen voegden zich bij elkaar, maar sommigen waren vijandig naar iedere Astral met een ander element.
Er was echter een bepaald volk wat met rust gelaten werd: het ras zonder element. Deze Astrals werden niet als dreiging gezien en kwamen bij vrijwel ieder volk ook normaal voor. Dat de ouders van een kind allebei een element hebben hoeft niet perse te betekenen dat dit overgeërfd wordt, waardoor een elementloze Astral ontstaat. Er was een volk wat enkel bestond uit elementloze Astrals, de Astrals met beiden energieën in hun lichaam. Hun oorsprong droeg de naam Rikka. Omdat deze Astrals beiden energieën bezaten waren ze er in zekere zin meer mee verbonden, vandaar dat veel van deze Astrals ook in staat waren om gedachtes te zien en te delen. Hierdoor wisten zij vrijwel altijd vrede te sluiten met andere volkeren: communicatie was geen probleem omdat ze een universele taal leken te spreken, die van emoties en gedachtes.

Episode 3. Taboe

Waar een goede kant is, is helaas ook een slechte kant. Zo is alles in balans. Dit gold ook voor de oorsprongen. Rikka was echter alleen en zou beiden polen moet symboliseren van haar volk, maar ze leek één en al goedheid. Ze zocht conflicten op tussen volkeren en probeerde een middenweg te vinden voor ze, wenste niets meer dan vrede tussen alles en iedereen. De meeste volkeren lieten het toe, maar er waren enkele oorsprongen die het niet tolereerden. Rikka had door haar werk veel aanzien gekregen en werd door sommigen als een soort van godin gezien. Dit beeld werd niet gewaardeerd door Li en Ri, de oorsprongen van het element tijd. Zij beheersten de tijd en leven is gebonden aan tijd: zij waren het leven. Dit was een narcistisch idee dat werd gevoed door hun volk en wat ze niet meer voor rede vatbaar maakte.
Met de controle over beiden energieën was Rikka erg krachtig en Li en Ri waren niet dom, vandaar dat ze een ingenieus plan bedachten. Rikka had de overhand omdat zij beide energieën bezat, maar wat als zij die ook bezaten én een element tot hun beschikking hadden? Het element der leven, een element dat niemand tegen zou kunnen houden. Niemand zou hen tegen kunnen houden!

Na lang experimenteren wisten de twee hun zielen samen te voegen en daarmee ook de energieën. Ze waren niet langer twee, maar één: Liri. De macht die het met zich meebracht zorgde echter voor ernstige mentale instabiliteit. Niet alleen Rikka ging tegen het principe van Liri in, alle Astrals die niet hetzelfde element hadden waren een bedreiging. Ze waren vuil en onrein en moesten dus opgeruimd worden.
De grote hoeveelheid aan kracht en energie had daarnaast ook nadelige effecten op het lichaam, het was instabiel, de kracht vrat het van binnenuit op. Nou kon met het element tijd het lichaam teruggezet worden in een staat waarin het nog goed werkte, maar het was vermoeiend en beangstigend: niet het leven, maar de dood had Liri in zijn macht.

Episode 4. Birth of the Origins

Liri begon langzaam de wereld over te nemen met zijn leger bestaande uit Astrals van het element tijd. Ze waren onverslaanbaar, omdat Liri gebruik maakte van een reset, mogelijk gemaakt door zijn beheersing over de tijd: als zijn leger dreigde te verliezen resette hij het gevecht en pakte het anders aan waardoor ze zouden zegevieren.
In het begin scheen men het niet te merken, op één oorsprong na: Rikka. De verandering in energie had haar aandacht getrokken, maar ze wist dat het te laat was en dat ze geen partij was voor Liri's leger. Vandaar dat ze afwachtte op het goede moment om contact op te zoeken met anderen. Het volk van vuur begon een onzeker bestaan te krijgen, maar het waren vechters die nooit op zouden geven. Ze waren de perfecte kandidaat want ze hadden niets meer te verliezen. Zes andere oorsprongen voegden zich ook bij dit gezelschap, oorsprongen waar Rikka eerder contact mee had gehad. Ze had gezorgd voor vrede tussen water en lucht en had een aanvaring met aarde voorkomen. De oorsprongen van de elementen kwamen zo voor het eerst met alle anderen tegelijk in aanraking, met Rikka als tolk.
De ernst van de situatie werd uitgelegd en een voorstel werd gedaan: de enige manier waarop ze van Liri konden winnen was door hem te verslaan met een soort gelijke kracht. Dit bracht echter wel een offer met zich mee: alle oorsprongen zouden samen moeten smelten, maar zouden daar ook hun levens mee geven in ruil voor een vredevol bestaan voor hun volk. Helaas werd dit voorstel afgewezen. Ter en Ion, de oorsprongen van het element aarde, waren letterlijk hardhoofden en waren ervan overtuigd dat ze hun eigen mannetje wel konden staan tegenover Liri. Kam en Ra, de oorsprongen van lucht, beweerden dat ze veilig waren, omdat Liri niet zo dom was om met de lucht te sollen – een soort gelijk argument als dat van Seri en Ean, de oorsprongen van het water. Alleen Vüt en Ka, de oorsprongen van het vuur, waren bereid om mee te werken en bleven ook als enige bij Rikka achter. Zij weigerde ze echter de techniek uit te leggen om hun zielen samen te smelten, wetende dat het niet genoeg zou zijn en daarmee dus een zinloos offer.

Vüt en Ka wisten zich door de jaren heen staande te houden op pure wilskracht, maar zij waren niet meer de enige die bedreigd werden: Ter en Ion moesten er ook aan geloven. De oorsprongen van lucht en water werden te zijner tijd ook in een hoekje gedreven. De ernst begon eindelijk pas bij de andere drie volkeren door te dringen en er werd een nieuwe bijeenkomst georganiseerd.
Alle acht accepteerden ze nu het voorstel dat Rikka destijds had gemaakt. De techniek die ze werd uitgelegd over het versmelten van zielen werd al snel als een soort van taboe aangezien. Rikka scheen er alles vanaf te weten, wellicht omdat zij zo dichtbij dit soort zaken stond. Op deze manier ontstonden de origins de men vandaag de dag nog goed kent:
Terion, de origin van aarde; Kamra, de origin van lucht; Vütka, de origin van vuur; Seriean, de origin van water en ook Rikka werd omgedoopt tot origin.

Episode 5. United we Stand

Met zijn vijven gingen ze de strijd aan met Liri en een ware oorlog brak uit. Er waren veel nederlagen voor onze helden, want de tijd bleek iets waar ze moeilijk tegenop konden. De tijd drong echter, want de andere origins waren niet instaat om hun lichaam terug te zetten in een staat waarin het nog ongeschaad was. Toch waren er soms wel overwinningen, kleine zeges maar weliswaar toch overwinningen, voor hun kant.
Jaren gingen voorbij en ondanks de overwinningen leek het een zinloze strijd te worden. Ze waren niet instaat om Liri te verslaan: ze hadden hem niet eens met een vinger kunnen aanraken, laat staan dat ze hem überhaupt hadden gezien op het slagveld. Het leek net alsof het leger van tijd een slang was, eentje met een kop die onbereikbaar was: maar het was wel hetgeen wat ze nodig hadden. Hak de kop van de slang af en deze wordt zinloos; deze sterft. De kop was in dit geval Liri, hij was degene die ze moesten uitschakelen – maar dan moesten ze hem wel eerst vinden.
Hetgeen wat ze echter niet wisten, was dat Liri wel degelijk op het slagveld was – heel vaak zelfs – maar alleen maar de eerste paar keren. Enkel en alleen om de strategie van de anderen te analyseren, daarna de dag te resetten en een plan uit te stippelen waarmee hij ze kon verslaan. Vaak kwam hij in aanraking met een andere origin, maar de enige die zich dat nog kon herinneren na de reset was natuurlijk Liri zelf.

Toch kwam er een keerpunt. De origins waren niet dom en wisten wel dat er een kans bestond dat Liri ze voor de gek hield met de tijd. Vandaar dat Rikka zich stortte op een speciale techniek, eentje die nog nooit eerder was gebruikt en die ook maar een keer succesvol gebruikt zou worden. Liri zou hun eigenlijk helpen met zijn resets, want iedere keer als hij dit deed bleek dus dat Rikka had gefaald en iedere nederlaag vertelde haar dat. Wat ze precies fout deed wist ze helaas niet, omdat ook haar geheugen deels werd aangepast, maar het was beter dan niets.
Zaken gingen zo door voor een paar jaar, totdat het lukte: Liri was niet in staat om de dag te resetten. Nog specifieker: Liri was helemaal niet meer in staat om ook maar iets te doen met zijn element. Het was de kans waarop de anderen hadden gewacht en ze wisten hem te verslaan: ze hakten de kop van de slang af. Het leger werd verslagen, maar bang dat andere Astrals met het element tijd dezelfde waanideeën als Liri zouden krijgen, werden ze allemaal opgesloten. Vrouwen gescheiden van mannen, zodat ze zich niet meer konden voortplanten. Hiermee werd dit gehele type Astral uitgeroeid.

De overwinning leek in eerste instantie zoet, maar bleek bitter te zijn. Rikka had zichzelf opgeofferd voor deze overwinning: zij was degene die ervoor had gezorgd dat Liri niks meer kon doen met zijn element, gebruikmakend van een techniek die zijn energie blokkeerde. Als de energie wordt geblokkeerd, wordt het element zelf ook geblokkeerd en is het daarbij onbruikbaar.
Haar lichaam is nooit meer gevonden, maar men denkt dat ze in één van de vele graven ligt – iets wat hartverscheurend was voor Vütka. De persoon die ervoor zorgde dat haar volk in leven bleef, haar leven ervoor gaf, kreeg niet eens een waardige begrafenis.

Episode 6. After the Fall

Het element tijd was gevallen en daarmee werd het land verdeeld over de vier overgebleven elementen, maar ook de elementloze Astrals kregen een stuk land. Het contact tussen de vier origins verwaterde omdat Rikka er niet meer was als tolk, hoewel Vütka haar best deed om het toch enigszins intact te houden. Ze had het gevoel dat Rikka’s offer anders voor niks was geweest.
Een paar jaar later kwam Seriean met interessant nieuws, iets wat ervoor zorgde dat de vier elkaar weer zagen. Geen van allen zag er goed uit, behalve Seriean – maar ze zag er dan ook totaal anders uit, sterker nog: ze was een geen vrouw maar een man en legde uit dat hij nu door het leven ging als Venis. Blijkbaar was Seriean zo bang geweest voor de dood dat ze nogmaals hetgeen had gedaan wat als taboe werd beschouwd: ze had haar ziel versmolten met die van iemand anders, met die van haar partner. Hierdoor kon haar ziel toch nog langer voortbestaan, maar al gauw bleken er bepaalde complicaties te zijn: de energie van de gastheer, Venis in dit geval, bleek dominant te zijn over de oorspronkelijke vorm van energie. Dit nam echter niet weg dat de energie te veel bleek voor het lichaam en dit alsnog snel achteruit ging. Daarbij was er nog iets speciaals: de eerste maand was Venis instaat om Serieans stem nog te horen, zij had hem ook opgedragen om dit nieuws te delen met de anderen. Na de maand scheen ze echter te zijn verdwenen.
Na lang overleg maakten de vier een afspraak: ze zouden hun zielen laten versmelten met die van iemand anders als de tijd daar was. In de tijd die ze kregen om de ander te informeren zouden ze alles vertellen wat er was gebeurd, zodat ook deze persoon dit weer zou kunnen doorgeven de volgende keer. Dit alles was om te voorkomen dat er ooit nog wereldwijde oorlog zou uitbreken, ze hadden zo hard gevochten voor de vrede dat het ongehoord was om dit te verspillen. Vlak hierna werden de poorten geopend en begonnen de verschillende Astrals zich steeds meer te vermengen.
Het land van de elementloze Astrals, gelegen in Eldara, werd omgedoopt tot centraal punt en de origins besloten zich daar te vestigen. Als eerbetoon aan Rikka drong Vütka ook aan om nog iets te doen: een school, een school die de vrede tussen hun allen zou symboliseren. Deze school kwam in het centrale gebied van de elementloze Astrals te staan en droeg verder bij aan het verspreiden van de kennis over de gebrachte offers. Niet alleen zou iedere nieuwe origin over de oorlog te horen krijgen; alle inwoners van Dünya zouden dit leren te begrijpen, opdat de vrede voor altijd bewaard zou blijven. Dit leidde tot de creatie van de school die nu bekend staat als Rikka High, die mede de vrede in stand houdt. De vrede die al 253 jaar bestaat op Dünya.