GENERAL
[ NAME ] Ike Hiyori
[ GENDER ] Mannelijk
[ AGE ] Zestien jaar
[ ELEMENT ] -
[ ENERGY ] Positief & Negatief
[ YEAR ] 4
[ BIRTH PLACE ] Eldara

[ ENERGIE USAGE ]
Ike heeft zijn energieën op een zeer merkwaardige manier ontwikkeld. In plaats van gemixt, heeft hij geleerd de aparte eigenschappen van positief en negatief te beheersen en heeft dit omgezet naar zijn eigen, unieke vorm van energie-gebruik. Ike is namelijk instaat licht toe te voegen of juist weg te trekken van objecten of plekken. Met de stimulatie van positieve energie is Ike in staat licht aan bijvoorbeeld zijn hand toe te voegen en zo lichtballen te creëren. Met de manipulatie van negative energie is hij in staat licht af te stoten en zo 'schaduwballen' te creëren. Verder staat Ike in contact met geesten, hoewel deze gave versterkt is door Rowan. Zijn tweelingbroer had veel betere beheersing over deze kracht en heeft ervan gebruik gemaakt om in contact te komen met Ike. Hierdoor is Ike's 'deur' verder open gaan staan en kan hij nu ook de doden zien en zelfs met ze communiceren. Langdurig gebruik van zijn energieën is echter erg vermoeiend en daarom kan Ike enkel basic moves. Als hij zich echter goed inspant, is hij wel in staat moeilijkere technieken uit te voeren, maar dit doet hij liever niet. De jongen is ook meer op theorie gericht en weet dus wel hoe veel defensieve en offensieve technieken uitgevoerd moeten worden. Hij heeft er enkel de kracht niet voor.

TRIVIA
✖ Ike bespeelt de viool. Zijn ouders boden hem op een gegeven moment muzieklessen aan omdat zij ergens gelezen hadden dat muziek positief stimulerend is voor kinderen. Ike koos de viool en bleek hier een echt natuurtalent mee te zijn. Hij speelt nu nog steeds geregeld omdat goed tegen de stres werkt, maar hij speelt enkel als hij alleen is.

✖ Ike heeft een redelijke beheersing over zijn energieën (meer dan redelijk, maar hij is bescheiden). Om zijn krachten uit te testen, heeft de jongen op een gegeven moment een wezentje van puur licht gemaakt. Door zijn sterke connectie met de geestenwereld en het bestaan van gloeilampen en decennia oude boeken is het hem na vele mislukkingen uiteindelijk gelukt. Het wezentje heet Cherry en is zeer aanhankelijk naar Ike. Ze betekend dan ook erg veel voor hem.

✖ Hoewel Ike en Rowan een tweeling zijn, kunnen ze niet meer van elkaar verschillen. Rowan heeft bruine, volle haren, een stevige bouw en is lang. Ike is klein, tenger en heeft spierwit haar. Daarnaast was Rowan veel extroverter en charmanter dan zijn tweelingbroer, die altijd al stil en teruggetrokken is geweest.

✖ Ike heeft op een gegeven moment zijn haar (per ongelijk) roze geverfd. Gelukkig was het uitspoelbare verf, maar het was toch erg hardnekkig spul. Hierdoor heeft Ike ongeveer een half jaar met knalroze haar rondgelopen.

APPEARANCE
[ HAIR ]  Ike heeft witte, dikke plukken haar die over het algemeen naar beneden vallen (met hier en daar een uitschieter die omhoog krult). Met hier en daar een krulletje heeft hij eigenlijk zeer simpel haar. De puntjes in zijn nek komen tot iets verder achter zijn oren en al een lange tijd geleden heeft hij het kammen en doen van zijn haar opgegeven. Nu valt het gewoon in wilde plukken langs en voor zijn gezicht, iets waar hij geen problemen mee heeft.

[ EYES ] Cyaankleurige kijkers worden omlijst door volle maar lichte wimpers. Ike heeft grote ogen waarin vaak verveeldheid of irritatie in te zien is. Hij heeft lichte maar wel duidelijke wenkbrauwen en de bijna permanente, donkere wallen zijn goed te zien op zijn lichte huid.

[ LENGTH ] 1.66m

[ BUILD ] Ike is klein voor zijn leeftijd. Waarom weet hij ook niet, maar hij is altijd al klein geweest en zal waarschijnlijk altijd klein blijven. Door zijn kledingstijl is zijn lichaamsbouw onduidelijk, maar als hij zijn vesten uitdoet, zul je een tenger mannetje zien. Hoewel je weinig spiermassa ziet en zijn armen net kippenbotjes lijken, heeft Ike toch redelijk wat kracht, iets waar hij zelf zeer tevreden mee is.

[ CLOTHES ] Het liefst draagt deze Astral kleding die twee maten te groot voor hem is. Je zult hem dus vooral rond zien lopen in baggy vesten en broeken. Hij lijkt maar één paar schoenen te hebben: Een stel afgesleten gympen die hij overal naartoe draagt. Verder draagt de jongen vooral grijze, zwarte en witte kleding, met hier en daar een cyaankleurig shirt die matcht met zijn ogen (daarom koopt hij ze). Zelfs in de zomer, wanneer de temperaturen hoog oplopen, draagt Ike nog altijd koppig een vest, hoewel je hem in deze warme periode ook wel eens met simpele shirts en v-halsen ziet. Zijn oude vertrouwde koptelefoon verdwijnt echter nooit en is altijd te vinden om zijn nek of op zijn hoofd.

[ SPECIAL ] Nothing much

PERSONALITY
Ike is een opvallend persoon. En toch ook weer niet. Hij staart vaak chagrijnig voor zich uit en zijn koptelefoon is dan ook bijna altijd over zijn oren te vinden. Verder is de zestienjarige onbeleefd. Dit komt doordat hij recht door zee is en niet om een feit of mening heen lult. Als hij je irritant vindt of als het hem geen bal kan schelen wat je zegt, laat hij dit weten. En meestal met een aantal scheldwoorden ertussen door ook. Vrij weinig vindt hij dan ook interessant en vaak deelt hij dit snauwend mee. Basically, hij is een onbeleefde, ongeïnteresseerde chagrijn. Of dat is het beeld dat je op het eerste gezicht van de jongen zou hebben. Zodra je de Eldaraan beter leert kennen, leer je echter dat dit reuze meevalt. Het duurt even voordat je echt bevriend met de jongen raakt: In negen van de tien gevallen zal hij je irritant vinden ('No, I hate that guy. But he's okay anyway. But I still hate him.'), maar zodra Ike ook doorheeft dat hij je een vriend kan noemen, veranderen een aantal dingen compleet. Zijn oprechtheid zal niet verdwijnen, maar hoewel dit vaak als negatief wordt gezien, kan het ook ontzettend positief zijn. Hij schaamt zich niet voor een compliment. Als hij respect voor je heeft, laat hij dit weten, en je laten stikken? Nooit. Hoewel hij misschien wel zegt dat hij een hekel aan je heeft, kan hij zeer beschermend worden. Hij kan al snel agressief uit de hoek komen zodra er een nare opmerking over een van zijn vrienden wordt gemaakt en zou alles doen zijn vrienden op te beuren als ze down zijn. Hoewel hij misschien wel een zak is, is hij toch ook wel een schatje die er altijd voor zijn vrienden is.

Ook iets opvallends aan Ike is zijn talent voor het niet opmerken van sarcasme. Je kunt hem gemakkelijk het harnas in jagen, omdat hij sarcasme drie van de vier keer simpelweg gewoon niet door heeft. Hij reageert altijd verkeerd als er hij gepranked word (hoewel dit heel leuk is voor desbetreffende pranker) en het komt maar zelden voor dat Ike een goede comeback maakt. Hij is awkward in de omgang, en al helemaal in de omgang met meisjes, hoewel dit naarmate hij ze beter kent steeds minder word. Als hij een meisje als vriendin beschouwd, is zijn gedrag net zoals tegen jongens, maar dan wat softer. Hij is nog steeds tactloos met wat hij wanneer zegt, maar op de een of andere manier maakt hij dit goed door ook hele lieve, enigszins onverwachtste dingen te zeggen.

Ike heeft echter vaak last van stemmingswisselingen. Het ene moment valt hij wel mee, is hij aanspreekbaar, het andere moment snauwt hij naar je omdat je alleen maar naar hem kijkt. Hij doet vaak roekeloze dingen en hoewel hij weet dat hij ze niet moet doen, blijft hij ermee doorgaan. Al meerdere keren heeft de jongen zichzelf hiermee diep in de problemen gekregen. De reden voor dit gedrag (en de stemmingswisselingen) is de stem in zijn hoofd, die constant aanwezig is en tegen hem fluistert. Het ene moment is de stem maar zacht en amper merkbaar, maar andere keren is de stem zo luid dat Ike bang is dat zijn hoofd uit elkaar splijt. De stem beveelt hem haast dingen te doen, bedreigt de jongen tot het punt waar hij die dingen dan ook doet, zoals de kat van de buren vergiftigen of dingen stelen. Hoewel hij zo min mogelijk naar de stem probeert te luisteren, en zijn moeder hem verteld heeft niet over de stem te spreken, is het soms flink lastig. Wat die stem is? Zijn dooie tweelingbroer, met wie hij door zijn sterke connectie tussen zijn energieën contact heeft. Feest.

Iets wat je niet van deze grumpy-face zou verwachten, is zijn liefde voor boeken en zijn talent voor het bespelen van de viool. Hij spendeert graag zijn tijd in de bibliotheek en heeft ook zeer veel boeken gelezen. Hierdoor is zijn kennis en woordenschat ook zeer groot; iets wat je van hem niet echt zou verwachten. Vioolspelen is ook een echte passie, hoewel hij dit voor zichzelf houdt. Waarom weet hij zelf ook niet, maar spelen als iemand anders erbij is vindt hij onprettig en het resulteert dan ook vaak in hem schreeuwend en snauwend de ander wegjagen. Ook gaat hij graag naar het bos, waar hij koppig wilde muizen en eekhoorns trucjes probeert te leren.

[ LIKES ] Boeken, eten, viool spelen, muziek luisteren, rust, etc.
[ DISLIKES ] Geen privacy, kleine ruimtes, hoofdpijn, schrikken, muggen, slangen, etc.

HISTORY
Ergens in Eldara beviel een ongelukkige vrouw van een tweeling. Samen met haar kersverse man kon ze de tweeling echter niet verzorgen en vandaar gaven ze ze op voor adoptie. Beide kinderen werden geadopteerd, maar ze kwamen niet in hetzelfde gezin terecht. De tweeling groeide ver weg van elkaar op en omdat de ouders anoniem wilden blijven, wisten ze nooit van het bestaan van de ander af.

Beide kinderen groeide als gelukkige kinderen op, maar waar het ene kind een wat brutaal kind werd die toch zijn hart op de goede plek had, groeide de ander op tot een manipulatief klein ventje. Het was het manipulatieve kleine ventje die als eerst achter het bestaan van zijn tweelingbroer kwam. Rowan, de oudste tweelingbroer, had al sinds zijn vroege jaren een goede connectie met beide energieën. Met deze connectie kon hij contact leggen met zijn tweelingbroer, omdat ze allebei uit dezelfde eicel kwamen en dus een soort van band hadden. Eerst wist ook Rowan niet dat de jongen door wiens ogen hij zo nu en dan kon kijken zijn tweelingbroer was, maar hij was een slim ventje en het duurde niet lang voordat hij het door had. Het contact dat hij had met zijn jongere tweelingbroer was eerst onschuldig. Het was enkel gebabbel van zijn kant dat nooit beantwoord werd. Maar naarmate de jongen ouder werd, des te gemener hij werd. Zijn beheersing van de elementen was een stuk sterker geworden en ook zijn IQ was uitzonderlijk hoog voor zijn leeftijd. Rowan begon zijn jongere tweelingbroer echter te treiteren voor vermaak en omdat het zo leuk bleek te zijn, focuste hij zich alleen nog maar meer op het contact versterken en zijn tweelingbroertje plagen.

Ike, desbetreffende jongere tweelingbroer, had ook beide energieën in zich, maar hij was pas veel later in staat ze te manipuleren. In het begin hoorde hij dan ook enkel de nog onbekende stem die tegen hem kletste, maar was hij niet in staat te antwoorden. Wel wist hij hoe de drager van die stem eruit zag, omdat hij toch wel iets op kon pikken van de persoon aan de andere kant van de lijn. Zijn adoptieve moeder dacht dat hij gewoon een denkbeeldig vriendje had en maakte zich dus niet zo veel zorgen. Tot Ike op een gegeven moment vertelde dat zijn denkbeeldige vriendje een spellingswedstrijd gewonnen had, hier precieze gegevens over gaf en desbetreffende spellingswedstrijd de volgende dag in de krant stond. Plotseling was dat denkbeeldige vriendje helemaal niet denkbeeldig meer en na wat research, leek ook alle andere informatie die de jonge Ike zijn ma gegeven had overeen te komen met ene Rowan Walker, een slim joch dat aan de andere kant van het continent woonde.

Niet lang na deze ontdekking, kwam moeders erachter dat Rowan en Ike tweelingbroers waren. Ze zocht contact op met de ouders van Rowan en besloot de jongen te gaan ontmoeten. Ike was hier zeven en was gevorderd genoeg om Rowan, die nog steeds een vriendelijke geest in zijn brein was, te beantwoorden. Toen hij zijn tweelingbroer eindelijk in levende lijven ontmoette, viel het echter vies tegen. Als hun ouders erbij waren, was Rowan een leuk, lief ventje dat harten deed smelten, maar als ze met z'n tweeën waren, was Rowan een stuk gemener en liet hij Ike allemaal dingen doen die hij helemaal niet wilde doen. Na die ontmoeting was alles veranderd. Rowan was geen vriendelijke geest meer, maar treiterde Ike en dwong hem dingen te doen die hij niet wilde doen. Weigerde Ike, dan zorgde Rowan ervoor dat de ander geen oog meer dichtdeed en constant hoofdpijn had. Omdat Ike nog niet echt met zijn energieën overweg kon, kon hij de ander ook niet uit zijn hoofd verbannen en Rowan leek Ike's 'nee's en 'hou op's gewoon te negeren.

Toen de tweeling 10 was, gebeurde het vreselijke echter: Rowan stierf aan een onverwachtste maar hevige infectie. De ouders waren allemaal ontzettend geschokt en verdrietig, maar Ike was stiekem wel opgelucht. Dit zou betekenen dat Rowan hem eindelijk met rust zou laten...

Niet dus. Ike's uiteindelijke gaven werd eindelijk bekend: Hij kon contact leggen met geesten. Of eigenlijk, één geest. Die van zijn overleden tweelingbroer. Het contact was nu veel sterker en Rowan zweefde nu 24/7 rondom hem. De ander was altijd aanwezig en viel Ike altijd lastig, maar nu hij een geest was, kon Ike ook meer. Na harde training was hij instaat het beeld van Rowan te bannen, maar het is hem nooit gelukt ook de stem uit zijn hoofd te verwijderen. Vandaar dat hij een koptelefoon aangeschaft had, zodat hij de stem kon verbergen onder keiharde muziek.

Het getreiter werd naarmate de tweeling ouder werd uiteindelijk minder. Nu, op zestienjarige leeftijd, is het enkel nog geplaag dat eerder irritant is dan ontmoedigend. Rowan heeft nog steeds zijn momentjes waarin hij ondraaglijk is, maar hij valt over het algemeen toch wel reuze mee. Ike probeert hem echter nog steeds zo veel mogelijk te negeren in de hoop dat hij hem eindelijk eens met rust laat...