Een zelf verzonnen wereld waar men de beschikking heeft over één van de vier elementen.
 

Welkom GUEST!
USERNAME
PASSWORD
Log me automatisch in bij elk bezoek: 
:: Ik ben mijn wachtwoord vergeten

Navigation

Season

Herfst
[ 8 tot 17°C ]

De herfst staat weer voor de deur en heeft scherpe winden en koude temperaturen met zich meegebracht, maar een mooie herfstdag is geen bijster zeldzaam fenomeen. De bladeren aan de bomen kleuren langzaam rood en bruin en door regelmatige regenbuien zijn er overal regenplassen te vinden.

Events

New Layout

ATF heeft een nieuwe layout, waarbij een aantal nieuwe functies zijn toegevoegd en aangepast. Klik op de volgende link om alle informatie over de nieuwe layout te kunnen lezen!

[ LINK ]


Making my way downtown




https://2img.net/h/oi61.tinypic.com/35hlfl1.jpg

16
Water
Victoria
Victoria
Student


Making my way downtown Empty
za mei 09, 2015 1:21 pm
Ze had gezelschap nodig, ze had het echt nodig. En niet alleen het zielige gezelschap van een koffiebeker, ze moest eens onder de Astrals komen. Dus hier liep ze dan haar koffiebeker in haar ene hand, een kleine rugzak op haar rug en een zonnebril op haar neus. Het weer werd steeds beter en dat was duidelijk te zien aan de kledingstijl van de Astrals. Haar normale kleding had ze ingeruild voor een stijlvol broekpak dat lekker luchtig om haar lijf danste. Hakken sierde haar voeten, maar ze deed deze toch liever uit. De korte wandeling van het station naar de winkelhal had had haar losse dot nog losser gemaakt. Enkele verdwaalde plukjes waaide in haar gezicht toen de automatische schuifdeuren opgingen en een hele wereld vol winkelende Astrals onthulde. Normaal ging ze nooit zelf winkelen en kreeg ze de kleren gewoon aan huis geleverd, maar aangezien ze hier geen hulpen had, moest ze het maar allemaal zelf doen. Onhandig duwde ze haar rugzak weer op haar rug en liep ze richting de roltrappen. Haar donkere ogen stonden ijzig achter de glazen van haar zonnebril. De AH-Company was niet overal even geliefd. Het was niet haar probleem dat haar vader verschillende soorten medicijnen had ontdekt, maar die behoorlijk duur op de markt had gebracht. Ze mochten al lang blij zijn dat er medicijnen waren en mannen zoals die van haar vader die die ontdekte. Ze arriveerde bij een grote fontein midden in het vertrek en het water trok haar aandacht. Perfect schoon water spoot omhoog en liet kleine druppels op de omgeving vallen. Afgeleid liet ze haar hand in het water zakken en slaakte ze een zucht van verlichting toen de koelheid haar hand bereikte. Ze lette wel op dat ze haar koffie niet te dicht bij de fontein hield, waterkoffie was niet zo smakelijk.

››Eerst Wren!



https://2img.net/h/oi63.tinypic.com/2wg9c8g.png

17 jaar
Negatief
Lucht
Wren
Wren
Student


Making my way downtown Empty
za mei 09, 2015 10:41 pm
Het was warm en zelfs als je eventueel als een dwerg gekarakteriseerd kon worden ontsnapte je daar niet aan. Wren zat met een chagrijnige kop in het winkelcentrum. Waarom had ze die 'vriendin' van haar haar ook alweer over laten halen om mee te gaan? Shoppen? Ja, dat was alleen leuk als zij niet de pakezel hoefde te zijn. De vriendin rende winkel in winkel uit en kocht van alles, maar ze wist niet precies waar ze heen wilde. Daardoor was Wren al drie keer het winkelcentrum door gesjokt. Eerst was ze ervan overtuigd dat het nog wel leuk was en dat het zometeen haar beurt was, maar na een uurtje was Wren wel haar hoop kwijt. Haar geduld en een paar andere goede karaktereigenschappen lagen ook nog halverwege op de laatste roltrap die ze afgedaald waren. Nu zat ze op een bankje vlak voor de fontein en liet het water in haar oververhitte nek regenen, terwijl ze enigszins verdacht om zich heen keek. Het was namelijk zo; na een uurtje was ze het dus helemaal zat geraakt en was ze langzaam weggeslopen terwijl haar oh zo lieve vriendin zich aan het omkleden was in het pashokje. Doei, leuk je gekend te hebben. Zo ondertussen wist Wren wel waar alles was en hoe ze zo ver mogelijk weg moest komen van het meisje, maar ze was na een paar stappen al oververhit geweest. Daarom had ze de fontein opgezocht om af te koelen en dan zou ze máken dat ze wegkwam. Eenmaal terug op de campus kon ze altijd beweren dat ze haar kwijt was geraakt, overal was gaan zoeken en toen toch maar naar de slaapzalen teruggekeerd was. Oepsie.

Nu zat ze dus uit te rusten, maar ze werd er alleen maar gespannen van . Iedere keer dat ze iemand langs zag lopen die ook maar leek op haar vriendin keek ze weg, deed alsof ze Wren niet was. Jammer genoeg had niet iedereen hier blauw haar en viel ze dus best wel op. Iedere keer als het de vriendin - misschien moest ze stoppen met haar zo noemen, want dat was het dus niet - niet bleek te zijn, haalde ze opgelucht adem. Nu zag Wren echter vanuit haar ooghoeken iemand naderen en ze keek schuin opzij, probeerde te ontdekken wie het was. Oh.. Shit. Als ze op zou staan, zou het meisje haar zien! En als ze bleef zitten, zou ze haar ook ontdekken. Shit shit shit. Okay, de enige manier om dit te fixen was om gewoon zelf naar haar toe te lopen en blij te zijn, zo blij dat ze haar zou vergeven. Wren vond het niet erg om vijanden te hebben, maar ze maakte liever vijanden waar de ander niet bij was en ze lekker iedereen zwart kon praten. Dit was gewoonweg niet de goede plaats om vijanden te maken; er was niemand bij om haar verhaal te bevestigen.

Wren haalde diep adem, pakte haar tas op en liep toen blij op het meisje af, dat op de fonteinrand zat. Ze lette niet eens meer op de kleding et cetera, die toch wat afweken. Je wist het gewoon nooit. 'Heeeeey,' zei ze daarom blij, zodra ze naast het meisje stond. 'Sorry, ik was je kwijt en daarom zat ik hier..' Ze keek schuldig (bijna, ze kon het net niet overtuigend) en haalde haar schouders op. 'Maar hier was je dus!' Wren ging naast het meisje zitten en keek haar toen pas goed aan. Wacht even..



https://2img.net/h/oi61.tinypic.com/35hlfl1.jpg

16
Water
Victoria
Victoria
Student


Making my way downtown Empty
zo mei 10, 2015 10:38 am
Na een korte slok van de koffie was ze weer klaar om de wereld onder ogen te komen. Arrogant bekeek ze de Astrals van achter haar zonnebril. Gehaast Astrals spurtte door de winkels, terwijl groepjes vriendinnen in een hoekje stonden te giechelen om een knappe jongen die voorbij liep. Haar ogen dwaalde verder en kwam een ouder koppel tegen op een bankje. Van zo'n klef gedoe kreeg Vic de rillingen, niemand is gemaakt om een heel leven bij één persoon te blijven. Nadat ze over haar braakneigingen heen was analyseerde ze weer verder; Nog een romantisch koppel dat hand in hand liep. Weer een groepje vriendinnen, waar eentje blijkbaar ruzie had met een ander aangezien ze furieus tegen elkaar stonden te schreeuwen. Het meisje raakte verveeld en keek weer verder, maar er was niet echt iets interessants te zien. Dus duwde ze haar rugzak weer recht, sloeg de plukjes roodbruin haar uit haar gezicht en ging ze rechtstaan.

Of dat was toch haar bedoeling, maar een blauwharig meisje kwam vol energie op haar af gestuiterd. Verbaasd deed ze een stap naar achteren, toen het meisje ontzettend familiair begon te praten. Ze was wat aan het kwetteren of kwijt geraken en verontschuldigingen. Waarna haar woordenstroom eindelijk werd onderbroken. Nonchalant duwde ze haar zonnebril wat naar beneden, zodat haar donkere ogen zichtbaar werden, die arrogant naar het meisje staarde. "Pardon? Moet ik jou kennen?" Haar toon was ijskoud, als een glas ijswater dat over je rug liep. Haar wenkbrauwen waren omhoog gericht en haar arrogante blik verdween niet. Wat dacht dat wicht wel niet? Zomaar random tegen haar beginnen praten.



https://2img.net/h/oi63.tinypic.com/2wg9c8g.png

17 jaar
Negatief
Lucht
Wren
Wren
Student


Making my way downtown Empty
zo mei 10, 2015 11:34 pm
Zodra het meisje haar zonnebril liet zakken en haar recht aankeek, wist Wren het antwoord al. Dit was niet het meisje dat ze kwijtgeraakt was. Het meisje vroeg haar arrogant en heel kil of ze haar moest kennen. Wren fronste even, probeerde de informatie te verwerken. Hmm. Hoe moest ze reageren op de opstandige toon van dit wicht? Of moest ze eerst proberen uit te leggen wat er aan de hand was? Wren besloot eerst maar te lachen, joviaal. 'Oooooooh,' zei ze, langgerekter dan nodig was. 'Ik ben jou helemaal niet kwijt! Gelukkig, want ik probeerde haar te ditchen,' gaf ze luid toe, haalde haar schouders op alsof dit allemaal de normaalste zaak van de wereld was. 'Maar het is niet mijn schuld dat jij van de achterkant op haar lijkt, dus chill maar,' vond Wren. Ze kon haar wel zo recht aankijken, maar op de een of andere manier was Wren immuun voor dit soort dingen. Ze nam blikken en antwoorden als deze op als een compliment. Ja, je moest iets als dit het enige was dat je de hele dag te horen kreeg.

Wren liep wat dichter naar het meisje toe en pakte toen de koffie uit haar handen. 'Ah, Victoria,' zei ze. Zo handig als ze namen op bekers schreven! Ze gaf de koffie netjes weer terug en keek het meisje met een brede grijns aan, die nooit veel goeds kon betekenen. 'Ik ben Wren,' trok ze de stand weer gelijk. Victoria mocht haar naam ook wel weten, ze zag er geen schade in. 'En om even terug te komen op je vorige vraag, eigenlijk moet je me wel kennen. Ik heb wel enige bekendheid binnen Rikka High,' meldde Wren, nonchalant. Dit was overduidelijk een opgeblazen verhaal, maar het was er niet om indruk te maken op Victoria; Wren geloofde er gewoon graag zelf in. Daarnaast was het wel zo dat leraren wisten dat Wren trouble betekende en vermeden de eerstejaars haar het liefst. Ook was ze goed in uitgaan, dronken worden en Astrals uitschelden. Roddelen was ook een specialiteit waardoor de meesten wel eens van haar gehoord hadden. Maar dit omhooggevallen meisje zag er niet uit alsof ze echt dacht dat ze goed genoeg was om zich onder het plebs te mengen. Om de één of andere vreemde reden die uit Wrens verkronkelde gedachten kwam, mocht ze haar.

Daarom bleef Wren ook bij haar staan en bleef ze breed lachen, allemaal omdat dit meisje haar amuseerde. Dat was het meer. Het was niet dat ze haar mocht, omdat Victoria aardig deed of ze zich met haar verbonden voelde. Juist de prikkelige reactie van het meisje interesseerde haar en nu ze toch niets te doen had, behalve zichzelf van die vriendin verstoppen, kon ze net zo goed een beetje lol hebben. 'Maar ik daarentegen, heb nog nooit van jou gehoord,' voegde Wren eraan toe. Dit meisje leek ook wel iemand te zijn die populairiteit aantrok. Of ze het nu was of niet, dat was de gok die Wren maakte met haar aannames. 'Dus, vertel me eens wat meer over jezelf!' Wren keek het meisje aan. Haar stem had een plagende ondertoon. Eens kijken hoelang ze zich met deze nieuwe kennis kon vermaken.





Gesponsorde inhoud


Making my way downtown Empty