Hier hebben we dus Kain, een geval apart als je het mij vraagt. Hij is niet het type om meteen een conversatie te starten of er een gaande te houden zonder dat er ruzie van komt. Meestal voelt hij zich vaak aangevallen door de aanwezigheid van andere Astrals en omschrijft hij zichzelf graag als iemand die altijd een kwaad gevoel heeft vanbinnen, alsof er een tikkende tijdbom in hem zit. Astrals met heel veel geduld en een positieve ingesteldheid zijn de personen bovenaan zijn haatlijstje. Het liefst zou hij je persoonlijk levend aan een rots spietsen. De enige persoonlijkheden waar hij niet echt een probleem mee heeft na LANGE tijd, zijn doorzetters, Astrals die degelijk moeite willen doen om hem te leren kennen en met zijn ragebuien overweg kunnen.

Sadistisch is ook een eigenschap die hem kenmerkt, ruzies bij hem zijn nooit verbaal, altijd moet er wel een vorm van geweld in zitten. Hoe meer bloed hoe beter, hij kickt erop, houdt ervan, wilt altijd meer, of het nu bij zichzelf of bij een ander persoon. Nog nooit heeft hij iemand vermoord, hij heeft het niet in zich om te doden, maar wel om iemand te verwonden.

Kain heeft geen controle over zijn emoties wat dus betekend dat hij heel ongepast kan reageren op bepaalde dingen.
Eerlijkheid staat bij hem in een hoge lade, nooit of te nimmer zal je hem een leugen horen vertellen, ongeacht of hij de Astral in kwestie ermee kwetst, wat hem eigenlijk weinig kan schelen.

Kain is een goedgebouwde jongeman van 17 jaar oud, hij is 1m86 groot en weegt een gezonde 78 kilogram. Hij heeft een lichte spiervorming en is breedgeschouderd in het algemeen. Zijn haar is blond, dat altijd warrig ligt, met plukken haar dat half voor zijn ogen hangt; die bruingekleurt zijn.

Verder staat zijn huid vaak vol krassen en blauwe plekken, dit van alle ruzies die hij continu heeft. Zijn ogen stralen ook niet de vriendelijkheid zelve uit en hij zoekt vaak zelf ruzie, maar steekt het graag op de andere partij. Zijn vuisten zijn aardig gehavend en hij kan onmogelijk ontkennen dat hij nooit wat heeft gebroken, want zover hij weet heeft hij al zijn armen gebroken, zijn polsen, zijn benen en zijn sleutelbeenderen, misschien ook een paar ribben. Het enigste wat hij als letsel nog heeft van die gebeurtenissen, is een redelijk mankerig loopje wat haast niet opvalt als je er niet op let.

Zijn kledingstijl is opvallend zwart en hij draagt meestal altijd zijn designer zonnebril, want no fucks given about eyesight.

Het is allemaal begonnen op een warme zomermiddag, een locale zandhoos bracht wat rumoer teweeg onder te armsten der Cenarionen, die moisten onderduiken. Tijdens de dag dat ze ondergedoken waren, zat er een hoogzwangere vrouwen in hun midden die haar weeën kreeg, wat natuurlijk voor de nodige dramatiek zorgde. Natuurlijk was er geen dokter aanwezig, de bevalling werd al meteen een stevig beetje lastiger. Maar uiteindelijk had de vrouw een mooie zoon op de wereld gezet.
De familie Saronn was een enorm arme familie, die leed onder hongersnood, zeker met de nieuwe aanwinst in hun midden. Dus wat was er een betere manier dan hem te verkopen? Zo ging dat nu eenmaal in de sloppenwijken van Cenarion.
Dus hierbij werd Kain verkocht aan een stinkend rijke oude dikke man die niet al te veel goeds in de zin had, in ruil voor zijn pleziertjes, mocht Kain een dagje weg, mocht hij trainen, kreeg hij geld, et cetera.

Hij kon onmogelijk begrijpen als kind wat er met hem gebeurde, hij dacht gewoon dat dit normaal was. Tot op de dag dat Astrals dus zijn ‘nieuwe vader’ vermoordden, waarom ze dat deden? Dat was voor hem ook een vraag.

Kain werd van hier naar daar gestoten, had zeker driemaandelijks een nieuwe familie die hem kocht. Je kon wel duidelijk hieruit opmaken dat hij eigenlijk in de kinderhandel vast zat en hij dus ook een mooie slaaf was. Maar natuurlijk komt hieruit alles behalve goede dingen. Kain werd bitter, afstandelijk, boos op alles en iedereen en alles behalve een lieverdje. Op de leeftijd van 14 jaar zag een moment van ontsnappen en daar maakte hij ook gebruik van.
Met het overgebleven spaargeld van zijn rijke oude knakker, liep hij weg, kwam hij in meerdere gevechten terecht, brak regelmatig wel een of ander bot in zijn lijf en zag hij eigenlijk werkelijk af. Zo kwam hij ook verzeild in een ondergronds illegaal boksgebeuren. De winnaar kreeg cash geld en het was zeker niet niets en wie was er zo slim om zichzelf daarvoor in te schrijven? Kain natuurlijk.
Natuurlijk van zo’n dingen wordt je sterk en een alleenstaand persoon. Hij leefde van het geld dat hij uit medeleiden kreeg toegegooid wanneer hij voor de zoveelste keer in de arena K-O werd geslagen/gestampt. Tot op het moment dat er iemand werkelijk potentie in hem zag. Kain in de arena was een losgeslagen bol met agressie en woede, iemand waarvan je wist, als deze persoon trainde en er werk in stak, een echt gevaar kon vormen als je deze persoon tegen je kreeg, zeker met het ijzersturen dat hij regelmatig een poging tot waagde om dit onder de knie te krijgen.

Dus hij werd getraind en je mocht zeggen wat je wilde, het werd duidelijker en duidelijker. Kain was een goede vechter, alleen had hij een te kort lontje. Dus hij werd na de bijna dood van de andere partij weggestuurd, om dus dan weer op straat te staan, met zijn magere persoonlijke goederen. Misschien was het niet de beste optie; maar hij ging gewoon naar school, om nog iets van zijn leven te maken op zijn zestienjarige leeftijd. Dus zo kwam hij op Rikka High terecht!